امیرالمؤمنین علیه السلام پاسخ می دهد! صفحه 49

س 9: نظر مبارک خود را در مورد قرآن بفرمایید.(53)

أرْسَلَهُ عَلَی حِینِ فَتْرَهٍ مِنَ الرُّسُلِ وَ طُولِ هَجْعَهٍ مِنَ الاُمَمِ وَانْتقَاضٍ مِنَ الْمُبْرَمِ فَجَاءَهُمْ یَتَصْدِیقِ الَّذی بینَ یَدَیهِ وَالنُّور الْمُقْتَدی بِهِ ذَلِکَ الْقُرآنُ فَاسْتَنْطِقُوهُ وَ لَنْ یَنْطِقَ وَلَکِنْ أخْبِرُکُمْ عَنْهُ ألاَ إنَّ فِیهِ عِلْمَ مَا یَأتِی وَالْحَدِیثَ عَنِ الْمَاضِی وَ دَوَاءَ دَائِکُمْ وَنَظْمَ مَا بَیْنَکُمْ.

خداوند، پیامبر را هنگامی فرستاد که پیامبران حضور نداشتند، و امت ها در خواب غفلت بودند، و رشته های دوستی و انسانیّت از هم گسسته بود. پس پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم به میان خلق آمد؛ در حالی که کتاب های پیامبران پیشین را تصدیق کرد و با نوری هدایتگر انسان ها شد، که همه باید از آن اطاعت نمایند و آن نور قرآن است.

از قرآن بخواهید تا سخن گوید، که هرگز سخن نمی گوید، اما من شما را از معارف آن خبر می دهم. بدانید که در قرآن علم آینده و حدیث روزگاران گذشته است؛ شفا دهنده ی دردهای شما و سامان دهنده ی امور فردی و اجتماعی شما است.

بخش چهارم

زندگی حضرت امیرالمؤمنین، شخصیت ایشان، و ولایت اهل بیت علیهم السلام»

س 10: مولای من! کمی از خود و حقّ خویش و غصب خلافت بگویید.(54)

یَنْحَدِرُ عَنِّی السَّیْلُ وَ لا یَرْقی اِلیَّ الطَّیْر فَسَدَلْتُ دُونَها ثَوْباً وَ طَوَیْتُ عَنْها کَشْحَاً وَ طَفِقْتُ اَرْتِئی بَیْنَ اَنْ اَصُولَ بِیَدٍ جَذَّاء اَوْ اَصْبِرَ عَلی طَخْیَهٍ عَمْیاءَ یَهْرَمُ فیها الْکَبیرُ وَ یَشیبُ فیها الصَّغیر وَ یَکْدَحُ فیها مُؤْمِنٌ حَتَّی یَلْقی رَبَّهُ.

سیل انبوه فضیلت های انسانی- الهی از قله های روح من به سوی انسان ها سرازیر می شود. ارتفاعات سر به ملکوت کشیده ی امتیازات من بلندتر از آن است که پرندگان دور پرواز بتوانند هوای پریدن روی آن ارتفاعات را در سر بپرورانند. (در آن هنگام که خلافت در مسیر دیگری افتاد) پرده ای میان خود و زمامداری آویختم و روی از آن برگردانیدم. چون در انتخاب یکی از دو

راه اندیشیدم: