امیرالمؤمنین علیه السلام پاسخ می دهد! صفحه 68

او خویشاوندان خود را بر دیگر مسلمانان مقدم داشت؛ و این یک تقدیم و ترجیح بدی بود و شما داد و فریاد کردید و اضطراب به راه انداختید و در این داد و فریاد، کار بدی را مرتکب شدید و برای خداست حکم عادلانه درباره ی عثمان که خویشاوندان خود را بر مسلمین ترجیح داد و درباره ی شما است که در کارهای او به داد و فریاد و اضطراب افتادید.

س 12: مولای من! طلحه که بود و چه کرد؟(95)

لا تَلْقَیَّنَ طَلْحَهَ فَاِنَّکَ اِنْ تَلْقَهُ تَجِدْهُ کَالثَّوْدِ عاقِصاً قَرْنَهُ یَرْکَبُ الصَّعْبَ وَ یَقُولُ: هُوَ الذَّلُولُ وَ لکِنْ اَلْقَ الزُّبِیرَ فِاِنَّهُ أَلْیَنُ عَریکَهً.

با طلحه دیدار مکن، زیرا اگر او را ببینی، او را مانند گاوی خواهی یافت که شاخش را به روی گوشش کج کرده است. او همان بی باک و بی خیالی است که سوار حوادث دشوار و ناهنجار می گردد و می گوید: رام است؛ ولی با زبیر ملاقات کن، زیرا او طبیعتی نرم تر دارد.

س 13: اگر طلحه را دیدم، به او چه بگویم؟(96)

فَقُلْ لَهُ: یَقُولُ لَکَ اِبْنُ خالِکَ: عَرَفْتَنی بِاالْحِجازِ وَ اَنْکَرْتَنی بِاالْعِراقَ فَما عَدا مِمَّا بَدا.

به او بگو: پسر دایی ات می گوید: در حجاز مرا شناختی و در عراق مرا انکار کردی! پس برای تو چه مانعی از آن اطاعت و بیعتی که با من داشتی، پیش آمده است!

س 14: دشمنانت می گویند علی علیه السلام دروغ می گوید؛ نظرتان چیست؟(97)

وَلَقَدْ بَلَغَنی اَنَّکُمْ تَقُولُونَ: عَلِیٌّ یَکْذِبُ.

قاتَلَکُمُ اللَّهُ تَعالی . فَعَلی مَنْ اَکْذِبُ؟