امیرالمؤمنین علیه السلام پاسخ می دهد! صفحه 86

س 12: نصیحتی به سرمایه داران جامعه بفرمایید.(131)

...اَلا وَاِنَّ اِعْطاءَالْمالِ فی غَیْرِ حَقِّه تَبْذیرٌ وَاِسْرافٌ. وَهُوَ یَرْفَعُ صاحِبَهُ فِی الدُّنْیا وَیَضَعُهُ فِی الآْخِرَهِ وَیُکْرِمُهُ فِی النَّاسِ وَیُهیِنُهُ عِنْدَاللَّهِ.

آگاه باشید! که عطای مال در غیر موردش، افراط در خرج و اسراف است. و این افراط گری و اسراف، صاحبش را در دنیا بالا می برد و در آخرت ساقطش می نماید؛ و در میان مردم عزیز می دارد و در نزد خدا پست وخوارش می سازد.

س 13: بینا و نابینای واقعی کیستند؟(132)

....وَاِنَّمَا الدُّنْیا مُنْتَهی بَصَرِالْأَعْمی لا یُبْصِرُ مِمَّا وَراءَها شَیْئا. وَالْبَصیرُ یَنْفَذُها بَصَرُهُ وَیَعْلَمُ أَنَّ الدَّارَ وَراءَها. فَالْبَصیرُ مِنْها شاخِصٌ والْأَعْمی اِلَیْها شاخِصٌ. وَالْبَصیرُ مِنْها مُتَزَوِّدٌ. وَالْأَعْمی لَها مُتَزَوِّدٌ.

این است و جز این نیست که دنیا دیدگاه نهایی انسان کور و نابیناست. او (نابینا) بعد از این دنیا و بالاتر از آن را نمی بیند، ولی شخص بینا کسی است که نگاهش از این دنیا به اعماق آن نفوذ می کند و بعد از آن و بالاتر از آن را می بیند، و می داند که قرارگاه ابدی در ورای آن (دنیا) است. پس شخص بینا از آن بر می خیزد و حرکت می کند، و نابینا به سوی آن (دنیا) می رود و آن را مقصد نهایی تلّقی می کند. آدم بینا از این دنیا توشه بر می گیرد و راهی آخرت می گردد، و نابینا توشه را برای همین دنیا می اندوزد.

س 14: مولای من! مردم دنیا را چگونه می دانید؟(133)

فَإِنَّمَا أنْتُمْ کَرَکْبٍ وُقُوفٍ لایَدْرُونَ مَتَی یُؤمَرُونَ بِالسَّیْرِ ألا فَمَا یَصْنَعُ بِالدُّنْیَا مَنْ خُلِقَ لِلآخِرَهِ وَ مَا یَصْنَعُ بِالْمَالِ مَنْ عَمَّا قَلِیلٍ یُسْلَبُهُ وَ تَبْقَی عَلَیْهِ تِبعَتُهُ وَ حِسابُهُ.

همانا شما چونان کاروانی هستید که در جایی به انتظار مانده و نمی دانند چه زمانی آن ها را فرمان حرکت می دهند. آگاه باشید! با دنیا چه می کند آن کسی که برای آخرت آفریده شده است؟ و با اموال دنیا چه کار دارد آن کسی که به زودی همه ی اموال او را مرگ می رباید و تنها کیفر حسابرسی آن بر عهده ی انسان باقی خواهد ماند.

س 15: مولای من! در این دنیای وانفسا چه کنیم؟(134)