پژوهشی در دوازده حدیث از منابع اهل سنت صفحه 26

علی علیه السلام است که با خون خود جان تازه ای به کالبد بی روح اسلام می دمید و اگر نهضت خونین او نبود خبری هم از اسلام و نام پیامبر صلی الله علیه و آله نمی ماند.

بعد از رحلت حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله آن گونه اسلام دچار تحریف و دگرگونی گردید که عده ای به نام اسلام به جنگ اسلام آمدند. نمونه واقعی آن اتفاقی است که در کربلا افتاد. دراین سرزمین حدود پنجاه سال پس از رحلت حضرت رسول صلی الله علیه و آله لشکری به قصد قتل فرزند رسول الله صلی الله علیه و آله به حرکت در آمد که مسلمانان و بعضی از کسانی که حتی نماز شب شان ترک نمی شد و آثار سجود بر پیشانی داشتند، در آن شرکت جستند و انحراف در دین اسلام به حدی رسید که با نام دین، شمشیر بر پیکر دین نواختند. در این شرایط است که فرمانده آن لشکر به ظاهر مسلمان، به سربازانش خطاب می کند:

«یا خیل الله ارکبی و ابشری»(1)؛

ای لشکر خدا بر مرکب ها سوار شوید و بتازید که شما را بشارت (بهشت) است!

وی، دستور قتل فرزند پیامبری را می دهد که همین مردم به دست او اسلام آوردند و با حقایقی مثل بهشت آشنا شدند. در زمان ما هم همین داستان اما به صورت های دیگر در حال وقوع است. نباید به نمازهای زیاد و تلاوت های قرآن یک جمع فریفته شد. باید دید آیا مسیر حرکت درست است یا نه؟ آیا ما به رهنمود پیامبر صلی الله علیه و آله عمل می کنیم یا نه؟

جبهه حق و باطل

پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله در این فرمایش به ظاهر کوتاه و بسیار عمیق خود، با نهایت ظرافت و زیبایی، مصداقی از دو جبهه حق و باطل را اِرائه می نمایند. ایشان به عمار بن یاسر می فرمایند که، عمار تو به دست گروه طغیان گر کشته خواهی شد؛ یعنی به زودی جبهه ای تشکیل خواهد شد که تو یک طرف آن هستی و طرف دیگر گروه طغیان گرند.