- مقدمه 1
- انگیزه تألیف این کتاب 3
- اشاره 6
- حدیث اول : اُمّت و دو گوهر گران بها 6
- تواتر حدیث ثقلین 8
- نتائج اقتران قرآن و اهل بیت 9
- پیوستگی قرآن و اهل بیت 9
- مراد پیامبر صلی الله علیه و آله از اهل بیت 9
- لزوم وجود امام معصوم در هر زمان 10
- اشکال بر حدیث ثقلین 10
- پاسخ 11
- اشاره 14
- حدیث دوم : اهل بیت چه کسانی اند؟ 14
- بررسی واژه اهل بیت 15
- سیره عملی پیامبر صلی الله علیه و آله در تعیین اهل بیت 17
- نقل های متعدد 18
- عصمت اهل بیت 18
- راهی به سوی رفع نزاع ها 19
- حدیث سوم : راه علی علیهم السلام حق است. 20
- اشاره 20
- دشواری شناخت راه حق و معیار تشخیص آن 21
- حق را بشناس اهلش را خواهی شناخت 23
- بروز انحرافات بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله 24
- جبهه حق و باطل 26
- حدیث چهارم : آل پیامبر صلی الله علیه و آله چه کسانی اند؟ 28
- اشاره 28
- دلیل انتخاب این حدیث 29
- تعابیر گوناگون از یک حقیقت 30
- آل پیامبر صلی الله علیه و آله در سخن بزرگان عامه 31
- منع پیامبر صلی الله علیه و آله از صلوات أبتر «بدون ذکر آل» 35
- حدیث پنجم : آن که بمیرد و امام زمانش را نشناسد... 38
- اشاره 38
- اهمیت شناخت امام زمان 40
- امام زمان کیست؟ 41
- حدیث ششم : استواری و عزّت اسلام به دوازده جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله است 43
- اشاره 43
- تواتر حدیث 44
- ضرورت شناخت دوازده خلیفه پیامبر صلی الله علیه و آله 45
- حدیث هفتم : بافته های ابوهُریره 48
- اشاره 48
- بررسی اعتبار «صحیح بخاری» و «صحیح مسلم» 49
- اشکالات فراوان «صحیحین» 53
- اشاره 61
- حدیث هشتم : دروازه شهر علم پیامبر صلی الله علیه و آله 61
- برتری امیرالمؤمنین علی علیه السلام بر همه صحابه 62
- اشاره 76
- حدیث نهم : علی صلی الله علیه و آله با حق و حق با علی صلی الله علیه و آله است 76
- جدایی از علی علیه السلام جدایی از پیامبر صلی الله علیه و آله است 80
- صدیق اکبر و فاروق امت 81
- راه وحدت 86
- دلیل عصمت 86
- اشاره 87
- حدیث دهم : علی علیه السلام «هارون» این اُمت است 87
- مناصب هارون 92
- نتیجه 93
- حدیث یازدهم : عدالت اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله 95
- اشاره 95
- دسته های مختلف صحابه 98
- توجیه های غیر منطقی 106
- بررسی روایت «اصحابی کالنجوم» 109
- اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله در بیان امام سجاد علیه السلام 111
- حدیث دوازدهم : جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله چه کسی است؟ 114
- اشاره 114
- تعصب ها و تحریف ها 116
- آیا پیامبر صلی الله علیه و آله خلیفه تعیین نمود یا نه؟ 118
- جریان غدیر 120
- بررسی واژه «ولی» و «مولا» 121
- بی اعتنایی به فرمایشات پیامبر صلی الله علیه و آله 126
- دو مطلب اساسی 128
- اشاره 133
- فرازهایی از : خطبه غدیر 133
- برتری امام علی صلی الله علیه و آله بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله 134
- کوتاهی در حق علی صلی الله علیه و آله مایه حسرت در روز قیامت است 135
- امام علی صلی الله علیه و آله مفسر قرآن و جانشین بلا فصل پیامبر صلی الله علیه و آله 135
- امامت علی علیه السلام و اولادش تا روز قیامت در کنار قرآن 136
- «امیرالمؤمنین» جز علی علیه السلام نیست 136
- خلافت بلافصل علی علیه اسلام فرمانی از جانب خداست 137
- ویژ گی های منحصر به فرد علی صلی الله علیه و آله 137
- با امامت علی صلی الله علیه و آله و امامان از نسل ایشان دین کامل گشت 138
- علی علیه السلام شایسته ترین فرد نزد خدای تعالی و پیامبر صلی الله علیه و آله 138
- بهترین پیامبر و بهترین اوصیا 139
- حضرت مهدی عجل الله علیه و آله آخرین جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله 139
- دعوت پیامبر صلی الله علیه و آله به بیعت با علی علیه السلام 140
- سفارش به تقوا و ترس از قیامت 141
- معرفی امامان در قرآن 141
- امر الهی به اقرار زبانی 142
- تأکید مجدد بر بیعت با علی علیه السلام و امامان از نسل ایشان 144
- کتابنامه 147
این تعبیر که «علی علیه السلام با قرآن است»، درست مثل این است که گفته شود: «علی علیه السلام با حق است» و یا اگر گفته می شود: «قرآن با علی علیه السلام است»، مثل این است که گفته شود: «حق با علی علیه السلام است». از این جهت، این حدیث تاکیدی بر حدیث مورد نظر ماست.
جدایی از علی علیه السلام جدایی از پیامبر صلی الله علیه و آله است
2.«هرکس از علی علیه السلام جدا شود از پیامبر صلی الله علیه و آله جدا شده است.»
به متن حدیث توجه کنید:
یا علی من فارقنی فقد فارق الله و من فارقک یا علی فقد فارقنی؛(1)
ای علی، هرکه از من جدا شود از خداوند جدا شده است، و هر که از تو یا علی جدا شود، از من جدا شده است. (در نتیجه کسی که از علی علیه السلام جدا شود از خداوند جدا شده است.)
همین حدیث را افراد زیر نیز نقل کرده اند:
•احمد بن حنبل در «فضائل الصحابه» 2: 570، شماره 962.
•ابن عساکر در «تاریخ مدینه دمشق» 42: 307.
•طبرانی در «المعجم الکبیر» 12: 323، از قول عبدالله بن عمر.
•متقی هندی در «کنزالعمال»11: 614، شماره های 32974، 32975 و 32976.
•قندوزی در «ینابیع الموده» 1: 173 و 2: 156 (440).
•مناوی در «فیض القدیر» 4: 470 (حرف العین).
سپس حاکم نیشابوری درباره این حدیث می گوید:«صحیح الاسناد ولم یخرجاه»؛(2) این حدیث از نظر سند صحیح است ولی بخاری و مسلم آن را نقل نکرده اند. (چرا؟ نمی دانیم!)
1- المستدرک (حاکم نیشابوری) 3: 123 - 124، شماره 4624.
2- المستدرک (حاکم نیشابوری) 3: 124 - 124، شماره 4624.