اشخاص و گروه ها در قرآن (محورهای کاربردی در رسانه ملی) صفحه 199

نکته دیگر در رفتار او این است که لقمان فرزندان را دور خود جمع می کرد و به نصیحت آنان می پرداخت، اگرچه او با جمله «یا بُنی: ای پسر من» نصیحت خود را آغاز می کرد، ولی خطاب او به همه پسران و فرزندان بوده است.(1)

5. شناسه فکری و عقیدتی لقمان

5. شناسه فکری و عقیدتی لقمان

الف) تأکید بر دوری از شرک: از ویژگی های عقیدتی لقمان، اینکه او فردی موحد و خداپرست بوده، به گونه ای که در وصایای اولیه خود، فرزندش را از شریک قائل شدن بر خداوند، بر حذر می دارد و آن را نهایت ستمکاری می داند. قرآن در این باره می فرماید: «وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ یعِظُهُ یا بُنَی لَا تُشْرِکْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ؛ هنگامی را که لقمان به فرزندش گفت: پسرم! چیزی را همتای خدا قرار مده که شرک، ظلم بزرگی است.» (لقمان: 13) و در جای دیگر قدرت و علم بی پایان خدا را توصیف می کند(2) و خطاب به فرزندش می فرماید:

یا بُنَی إِنَّهَا إِن تَکُ مِثْقَالَ حَبَّهٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَکُن فِی صَخْرَهٍ أَوْ فِی السَّمَاوَاتِ أَوْ فِی الْأَرْضِ یأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ. (لقمان: 16)

پسرم! اگر به اندازه سنگینی دانه خردلی (کار نیک یا بد) باشد و در دل سنگی یا در (گوشه ای از) آسمان ها و زمین قرار گیرد، خداوند آن را (در قیامت برای حساب) می آورد؛ خداوند دقیق و آگاه است.

آیه شریفه به نکته مهم دیگری اشاره دارد و آن اینکه خداوند هر گناه یا ثواب کوچک را جزا و پاداش می دهد.(3)

1- اعلام القرآن، ص 716؛ ناسخ التواریخ، ج 2، ص 185.
2- المیزان، ج 16، ص 218.
3- مجمع البیان، ج 7 8، ص 499.