اشخاص و گروه ها در قرآن (محورهای کاربردی در رسانه ملی) صفحه 269

2. شناسه رفتاری اصحابالرّس

2. شناسه رفتاری اصحابالرّس

اصحابالرّس، از نظر رفتاری فاسد بودند، چنان که هم جنس گرایی و هم جنس بازی در میان زنانشان رواج داشته است.(1)

3. شناسه قومی اصحابالرّس

3. شناسه قومی اصحابالرّس

اصحابالرّس قومی بودند که کنار چشمه ای به نام روشن آب سکونت داشتند و درخت صنوبری را که یافث بن نوح کاشته بود و به آن شاهدرخت می گفتند، می پرستیدند. آن قوم دوازده شهر به نام ماه های سال شمسی داشتند و این شهرها در کنار نهری به نام رس قرار داشت. آنان پیامبرانشان را می کشتند و چون کفر آنان طولانی گشت، خداوند بار دیگر پیامبری از بنی اسرائیل را فرستاد تا آنان را به یکتاپرستی دعوت کند، ولی با او مخالفت کردند و سرانجام او را در داخل چاه عمیقی در باغ انداختند و به شهادت رساندند.(2)

برخی نیز اصحابالرّس را گروهی می دانند که به سبب افکندن پیامبر خویش در چاه، به این نام معروف شده اند و نام این پیامبر را حنظله بن صفوان ذکر کرده اند.(3)

اصحابالرّس به دلیل بی توجهی به هشدارها، دچار هلاکت و نابودی شدند، به گونه ای که قرآن درباره آنان می فرماید: «وَکُلًّا ضَرَبْنَا لَهُ الْأَمْثَالَ وَکُلًّا تَبَّرْنَا تَتْبِیرًا؛ و برای آنها (عاد و ثمود و اصحاب الرّس) مثل ها زدیم و (چون سودی نداد) همه را نابود کردیم.» (فرقان: 39) «تَبر» به معنای شکستن و هلاک کردن است.(4)

1- البرهان، ج 5، ص 129.
2- المیزان، ج 15، ص 219؛ تفسیر نورالثقلین، ج 4، ص 16.
3- کشف الاسرار، ج 7، ص 33؛ مجمع البیان، ج 7 8، ص 266.
4- مفردات الالفاظ القرآن، ص 162، ذیل واژه «تبر».