اشخاص و گروه ها در قرآن (محورهای کاربردی در رسانه ملی) صفحه 43

خوانده می شود. از مشرق به دریا، از مغرب به بادیه العرب، از جنوب به یمن و از شمال به عمان محدود می شود که شامل بلاد قدیمی و نواحی بزرگ است. مردمانش هم از قوم عرب و بیشترشان شافعی و تعدادی از پیروان خوارج بودند.(1)

بنابر گزار ش های قرآن، این سرزمین در جزیره العرب یا منطقه ای نزدیک به آن قرار دارد، همان گونه که قرآن می فرماید: «وَ لَقَدْ أَهْلَکْنا ما حَوْلَکُمْ مِنَ الْقُری». (احقاف: 27)

وعده حضرت هود علیه السلام به نزول باران در صورت توبه و استغفار (هود: 52)، می تواند دلیلی بر این باشد که آنان در سرزمین خشک یا خشک سالی بودند.(2)

ب) ارم ذات العماد: (فجر، 7)

ب) ارم ذات العماد: (فجر، 7)

«ارم» در لغت، به معنای نشانه ای از سنگ و مانند آن است که در گذشته برای راهنمای رهگذران، در بیابان نصب می شده است.(3)

«ارم»، بین حضرموت و صنعا قرار دارد و همان شهری است که شدّاد بن عاد با جمع آوری جواهرات و سنگ های قیمتی در طول سیصد سال با مشکلات فراوان بنایش کرد، ولی از آن بهره ای نبرد.(4) «ذات العماد»، بنابر قول ابن عباس، از عمود به معنای ستون سیار گرفته شده است؛ زیرا قوم عاد به سبب کوچ نشینی دارای چادرهایی بودند که در بهار به سوی صحراها و مناطق گیاه خیز کوچ می کردند و هنگامی که گیاهان خشک می شدند، به خانه هایشان بازمی گشتند.(5)

1- معجم البلدان، ج 1، ص 115.
2- المیزان، ج 10، ص 30.
3- مفردات الالفاظ القرآن، ص 74.
4- معجم البلدان، ج 1، ص 155.
5- مجمع البیان، ج 9 و 10، ص 738.