علل الشرایع صفحه 270

کسی حلال نکرده بودم، و عطا کردم بتو و بامتت گنجی از گنجهای عرشم را که آن فاتحه الکتاب (سوره مبارکه حمد) و خاتمه سوره بقره (که آن دو آیه

آمَنَ الرَّسُولُ

) است، و نیز برای تو و امتت همه زمین را مسجد و خاکش را طاهر و پاک قرار دادم، و بتو و امتت تکبیر

(اللَّه اکبر)

عنایت کردم، و نام تو را با نام خودم قرین و نزدیک نمودم (در اذان و تشهد نماز و غیره) تا اینکه هر کس نام مرا گفت نام تو را هم بگوید، پس ای محمّد خوشا بر تو و امتت.

باب صد و هفتم علت آنکه خداوند بپیغمبر (ص) فرموده: اگر تو در شک هستی

1- حدیث کرد ما را ... که یحیی بن اکثم کاغذی نوشت بموسی بن امام محمّد تقی علیه السّلام و چند چیز از او سؤال کرد، و از جمله این بود که آیه:

فَإِنْ کُنْتَ فِی شَکٍّ مِمَّا أَنْزَلْنا إِلَیْکَ فَسْئَلِ الَّذِینَ یَقْرَؤُنَ الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکَ (اگر تو در شک و تردید هستی در آنچه که ما بتو فرستاده ایم پس بپرس از علماء اهل کتاب که کتابهای پیش از تو را خوانده اند) خطاب بکیست؟ اگر خطاب بخود پیغمبر باشد که آن حضرت شک و تردیدی در آیات قرآن نداشت، و اگر خطاب بغیر پیغمبر باشد که قرآن بغیر آن حضرت نازل نشده؟.

موسی در جواب نوشت که پرسیدم از برادرم حضرت امام علی

النقی علیه السّلام و آن حضرت فرمود: خطاب بخود پیغمبر است و پیغمبر شک نداشت در آنچه که باو نازل شده بود لیکن مردم (مشرک و منافق) جاهل و نادان میگفتند که چرا پیغمبری از جنس ملائکه بسوی ما مبعوث نشده تا با ما فرق داشته باشد! و این پیغمبر با ما فرقی ندارد زیرا غذا میخورد و آب می آشامد و (روی زمین و) در بازارها راه میرود پس خداوند بپیغمبر وحی فرمود که (اگر مورد شک و تردید مردم جاهل قرار گرفته ای) بپرس از کسانی که کتب آسمانی پیش از تو را خوانده اند در حضور این مردم جاهل که: آیا پیغمبرانی که پیش از من مبعوث شده اند بر غیر رویّه من بوده اند و آیا آنها غذا