- خطب سيدالشهداء الامام الحسين (خطبهها و سخنان بليغ حضرت امام حسين) 1
- مقدمهي مترجم 1
- مقدمهي ناشر 1
- الاهداء 1
- مقدمهي مؤلف 1
- اشاره 2
- اشاره 2
- و من كلام له لنافع بن الازرق 2
- از سخنان آن حضرت به نافع بن ازرق 2
- از سخنان آن حضرت دربارهي توحيد و يگانه پرستي 2
- و من خطبة له يحث الناس علي قضآء الحوآئج و اصطناع المعروف 3
- از خطبههاي آن حضرت دربارهي تشويق مردم به نيكوكاري و برآوردن حوايج مردم 3
- اشاره 3
- و من خطبة له 3
- اشاره 3
- از خطبههاي آن حضرت 3
- ومن كلام له مع ابيذر 4
- اشاره 4
- از سخنان آن حضرت به اباذر غفاري 4
- از خطبههاي آن حضرت براي حركت مردم كوفه به سوي شام و معاويه، در ركاب پدر بزرگوارش 4
- و من خطبة له يدعو الناس للمسير الي الشام مع ابيه 4
- اشاره 4
- اشاره 5
- و من كلام له في اتخاذ الزهد متاعا في الدنيا 5
- و من كلام له 5
- اشاره 5
- از سخنان آن حضرت دربارهي مرگ و دشواريهاي آن 5
- از سخنان آن حضرت دربارهي زهد در دنيا 5
- اشاره 6
- از خطبههاي آن حضرت دربارهي حضرت علي كه شهر هدايت است 6
- و من خطبة له يذكر فيها فضائل عترة النبي و وجوب طاعتهم 6
- از خطبههاي آن حضرت در فضايل عترت رسول خدا و وجوب اطاعت از آنان 6
- اشاره 6
- و من خطبة له في ان عليا مدينة هدي 6
- از خطبههاي آن حضرت هنگام بيعت گرفتن معاويه براي يزيد 7
- اشاره 7
- از سخنان آن حضرت در توبيخ معاويه 7
- اشاره 7
- ومن كلام له لمعاوية و توبيخه علي شنائع افعاله 7
- و من خطبة له لما اراد معاوية اخذ البيعة ليزيد 7
- و من كلام له لعائشة في مسجد النبي الاعظم 8
- و من كلام له لاصحابه يتضمن بيان معرفة الله 8
- اشاره 8
- از سخنان آن حضرت به عايشه در مسجد پيامبر 8
- اشاره 8
- از سخنان آن حضرت به اصحابشان در معرفت خدا و امام 8
- اشاره 9
- از سخنان آن حضرت در مذمت مروان بن حكم 9
- و من كلام له يؤبن به أخاه الحسن 9
- و من كلام له ذم به مروان بن الحكم 9
- از سخنان آن حضرت در رثاي برادر بزرگوارش امام حسن مجتبي 9
- اشاره 9
- از دعاهاي آن حضرت در حفظ و محافظت 10
- و من دعاء له في قنوته 10
- و من دعاء له 10
- اشاره 10
- از دعاهاي آن حضرت در قنوت 10
- اشاره 10
- اشاره 11
- از دعاهاي آن حضرت در پناه جستن به حضرت حق 11
- و من دعاء له للاستسقاء 11
- از دعاهاي آن حضرت در طلب باران 11
- و من دعاء له 11
- اشاره 11
- و من دعاء له 12
- از دعاهاي آن حضرت در عصر روز عرفه در سرزمين عرفات 12
- اشاره 12
- و من دعاء له عصر يوم عرفة في عرفات 12
- اشاره 12
- از دعاهاي آن حضرت در طلب توفيق و هدايت 12
- از خطبههاي آن حضرت در سرزمين منا در فضايل حضرت علي كه هيچ خطبهاي اين مضامين را ندارد 13
- و من خطبة له في مني 13
- از خطبههاي آن حضرت در طلب باران 13
- اشاره 13
- و من خطبة له في الاستسقاء 13
- اشاره 13
- اشاره 14
- اشاره 14
- و من كلام له احتج به علي عمر 14
- از سخنان آن حضرت در استدلال و بحث با عمر بن الخطاب 14
- و من خطبة له في الامر بالمعروف و النهي عن المنكر 14
- از خطبههاي آن حضرت در امر به معروف و نهي از منكر 14
- و من خطبة له عند عزمه علي المسير الي العراق 15
- اشاره 15
- و من كلامه له عند مسيره الي العراق 15
- از سخنان آن حضرت به ابنعباس هنگام عزيمت به عراق 15
- خطبههاي آن حضرت هنگام عزيمت به عراق 15
- اشاره 15
- از سخنان آن حضرت به فرزدق در مسير عراق 16
- اشاره 16
- از خطبههاي آن حضرت در ذي حسم 16
- و من خطبة له بذي حسم 16
- اشاره 16
- و من خطبة له خطبها بذي حسم لما منعه الحر و اصحابه عن قدومه 16
- اشاره 17
- از خطبههاي آن حضرت در مقابل حر 17
- اشاره 17
- و من خطبة له في زبالة 17
- از سخنان آن حضرت در رهيمه 17
- و من كلام له بالرهيمة 17
- از خطبههاي آن حضرت در منزلي به نام بيضه در مقابل حر و يارانش 18
- و من خطبة له في البيضة 18
- از خطبههاي آن حضرت در محلي به نام زباله 18
- و من خطبة له في ادبار الدنيا 18
- اشاره 18
- اشاره 18
- و من كلامه له لاصحابه و فيه بيان شهادته و رجعته 19
- اشاره 19
- از خطبههاي آن حضرت در بيوفائي دنيا 19
- از دعاهاي آن حضرت هنگام ورود به سرزمين كربلا 19
- و من دعاء له لما وصل الي ارض كربلاء 19
- اشاره 19
- و من كلام له لاصحابه في نقض البيعة 20
- اشاره 20
- از سخنان آن حضرت براي اصحابش در بيان شهادت و رجعت خودشان 20
- و من كلام له في ان الدنيا متغيرة زائلة 20
- اشاره 20
- از سخنان آن حضرت به يارانش دربارهي پيمان شكني 20
- و من كلام له لاصحابه و فيه بيان امارات ظهور القائم 21
- و من خطبة له في وفاء اصحابه 21
- از سخنان آن حضرت در بيان علائم ظهور حضرت مهدي 21
- از سخنان آن حضرت در متغير بودن دنيا و فناي آن 21
- اشاره 21
- اشاره 21
- اشاره 22
- اشاره 22
- و من خطبة له يعظ بها اهل العراق 22
- و من كلامه لعسكره و اهل بيته 22
- از سخنان آن حضرت به ياران و خانوادهاش 22
- از خطبههاي آن حضرت در وفاداري اصحاب و يارانش 22
- اشاره 23
- از خطبههاي آن حضرت در موعظهي اهل عراق 23
- اشاره 23
- و من خطبة له في الاحتجاج علي اهل الكوفة 23
- و من كلام له يبشر اصحابه بالجنة و قصورها 23
- از سخنان آن حضرت به اصحاب خود و بشارت به بهشت و قصرهاي آن 23
- از خطبههاي آن حضرت در مقابل لشكر در حالي كه بر شمشير خود تكيه داده بود با صداي بلند فرمودند 24
- و من خطبة له متوكئا علي سيفه فنادي بأعلي صوته 24
- اشاره 24
- و من خطبة له 24
- از خطبههاي آن حضرت در اتمام حجت و استدلال بر عليه اهل كوفه 24
- اشاره 24
- و من خطبة له بالطف 25
- اشاره 25
- و من كلام له يأمر اصحابه بالصبر و يرغبهم في الاخرة 25
- اشاره 25
- از خطبههاي آن حضرت در صبح روز عاشورا 25
- از خطبههاي آن حضرت در سرزمين طف دربارهي دوري از دنيا 25
- از سخنان آن حضرت در ترغيب ياران خود به صبر و آخرت 26
- از خطبههاي آن حضرت در كربلا در مذمت اهل كوفه 26
- اشاره 26
- اشاره 26
- و من خطبة له في ذم اهل الكوفة و هي مظهر آبائه و عظمة نفسه 26
- و من كلام له مخاطبا لاهل الكوفة و هو يقاتل علي رجليه 26
- از سخنان آن حضرت هنگامي كه به صحنه پيكار نظر كردند و تمام اصحابش را در خاك و خون ديدند، محاسن شريفشان را به دست گرفته و فرمودند 27
- و من دعاء له في يوم العاشر من المحرم لما اصبحت الخيل رفع يديه 27
- و من كلام له لما نظر الي كثرة من قتل من اصحابه قبض علي شيبته المقدسة 27
- اشاره 27
- اشاره 27
- از سخنان آن حضرت خطاب به لشكر كوفه هنگامي كه پياده در حال جنگ بود 27
- الخطبة المنسوبة اليه - التي قال فيها - 28
- و من كلام له به ودع عياله و امرهم بالصبر 28
- اشاره 28
- از سخنان آن حضرت در هنگام وداع با اهل بيتش و دعوت آنان به صبر 28
- اشاره 28
- از دعاهاي آن حضرت در روز عاشورا آن هنگام كه لشكر عمر سعد حملهور شدند 28
- كتابه جوابا لما كتب اليه الحسن البصري يسأله عن القدر 29
- اشاره 29
- نامهي حضرت در جواب نامهي مردم بصره كه از معناي «صمد» سؤال كردند 29
- رسائل الامام ابيعبدالله الحسين (نامه هاي سالار شهيدان حسين بن علي) 29
- خطبهي حضرت خطاب به لشكر عمر بن سعد 29
- اشاره 30
- نامهي حضرت در جواب معاويه كه حضرت را براي ازدواج با كنيز آزاد شدهي خود، سرزنش نموده بود 30
- كتابه في الشؤون العامة جوابا عن كتاب معاوية اليه 30
- كتابه جوابا لما كتب اليه معاوية يعيره في تزويجه جارية بعد ما اعتقها 30
- نامهي حضرت در جواب حسن بصري در معناي «قدر» 30
- اشاره 30
- نامهي حضرت به معاويه در شئونات عمومي 31
- اشاره 31
- نامهي حضرت به معاويه در رابطه با مصادرهي اموال 31
- كتابه لرجل من اهل الكوفة بعد ما كتب اليه يا سيدي اخبرني بخير الدنيا و الآخرة 31
- اشاره 31
- كتابه الي معاوية 31
- اشاره 32
- نامهي حضرت در پاسخ مردي از اهل كوفه كه به حضرت نامه نوشته بود و عرضه داشته بود كه اي آقاي من (مرا از خير دنيا و آخرت خبر ده) 32
- كتابه جوابا لما كتب اليه رجل عظني بحرفين فيهما خير الدنيا و الآخرة 32
- اشاره 32
- نامهي حضرت در جواب كسي كه به حضرت نوشته بود «مرا به دو كلمه موعظه كن كه در آن خير دنيا و آخرت باشد» 32
- كتابه الي اخيه الحسن في موضوع اعطاء الشعراء 32
- اشاره 33
- كتابه المحتوي علي وصية لاخيه محمد بن الحنفية لما عزم علي المسير الي العراق 33
- نامهي حضرت در جواب نامهي عمرو بن سعيد 33
- كتابه عند توجهه الي العراق 33
- اشاره 33
- نامهي حضرت در جواب برادرش امام حسن دربارهي اعطاي مال به شعرا 33
- كتابه الي اشراف البصرة يدعوهم لنصرته 34
- اشاره 34
- وصيت نامهي حضرت به محمد حنفيه 34
- كتابه الي اهل المدينة 34
- اشاره 34
- نامهي حضرت به مردم مدينه 34
- اشاره 35
- نامهي حضرت به بنيهاشم 35
- نامهي حضرت به اشراف بصره كه آنها را دعوت به ياري فرمودند 35
- كتابه الي بنيهاشم 35
- اشاره 35
- كتابه من كربلاء الي محمد بن الحنفية 35
- نامهي حضرت به اهل بصره و دعوت آنان براي ياري خود 36
- اشاره 36
- كتابه الي اهل البصرة يدعوهم لنصرته «نسخة اخري» 36
- نامهي حضرت از كربلا به محمد بن حنفيه 36
- اشاره 36
- كتابه جوابا عن كتاب كتبه اليه ابن عمه عبدالله بن جعفر الطيار 36
- نامهي حضرت در جواب عبدالله فرزند جعفر طيار 37
- اشاره 37
- كتابه الي مسلم بن عقيل جوابا عن كتابه اليه 37
- اشاره 37
- نامهي حضرت به مسلم بن عقيل در جواب نوشتههايي كه براي حضرت ارسال نموده بود 37
- كتابه الي اهل الكوفة عند توجهه الي العراق 37
- كتابه جوابا عن كتاب لاهل الكوفه اليه 38
- نامهي حضرت در جواب نامهي اهل كوفه 38
- اشاره 38
- كتابه في مسيره الي الكوفة الي حبيب بن مظاهر 38
- اشاره 38
- نامهي حضرت به مردم كوفه هنگامي كه عازم عراق بودند 38
- اشاره 39
- حكم الامام الحسين (كلمات قصار) 39
- پدر ارزشمند 39
- نامهي حضرت به حبيب بن مظاهر 39
- اقسام عبادت 39
- زشتي غيبت 40
- فقيرترين مردم 40
- چرا مهلت 40
- عوامل تسليم 40
- چهار خصلت سودمند 40
- درخواست كمك فقط در سه مورد 41
- تفسير نعمت 41
- عمل خوب 41
- سلام قبل از كلام 41
- بخيل كيست 41
- برحذر باش 42
- قرآن آيينهي مؤمن 42
- چرا عذر خواهي 42
- نشانههاي مقبوليت 42
- حاجت خواهي از جوانمردان 42
- پاداش سلام كردن 43
- آموزش ياران اهل بيت 43
- حفظ آبرو 43
- دوستي اهل بيت 43
- كليد نجات 43
- تقيه عامل جدايي دوست و دشمن 44
- نجات شيعه 44
- ارادتمند و شيعه 44
- دوستان چهارگانه 44
- نسخهي ترك گناه 44
- صفات سلاطين 45
- آرامش امين 45
- گناه از عذرخواهي بهتر است 45
- ميزان تلاش 45
- برخورد با سلاطين 45
- پذيرش احسان 46
- ويژگيهاي مهم 46
- استفاده خوب و بجا از ثروت 46
- دعاي حضرت 46
- سخني با حسن بصري 46
- مرگ باعزت 47
- جملات آموزنده 47
- تكبر براي كيست 47
- مصرف صحيح 47
- نصحيت ارزنده 47
- فلسفهي روزه 48
- جهاد واجب است يا مستحب 48
- امام هدايت و امام ضلالت 48
- حفظ آبرو 48
- خوف از خدا 48
- مطالب قرآن 49
- خوف از خدا 49
- سپري شدن عمر 49
- مناظره 49
- گريه بر اهل بيت 49
- عيبجو نباشيد 50
- شكر نعمت 50
- رحمت الهي 50
- گريه از خوف خدا 50
- عالمترين شخص 50
- فخر فروشي 51
- مرگ فرزند 51
- محبت اهل بيت 51
- صبور باش 51
- چرا خصومت 51
- پرسش و پاسخ 52
- نيكوكاران 52
- آقائي و سيادت 52
- خانهي مبارك 52
- سوگند غلط 52
- ظاهر و باطن قرآن 53
- شير دادن به كودك 53
- بنده دنيا 53
- كمال عقل 53
- اصناف مردم 53
- غصب خلافت 54
- بنياميه دشمن قسم خوردهي اسلام 54
- دوستي و دشمني 54
- اهل بيت قبل از خلقت آدم 54
- عثمان مردار امت 54
- ملت ابراهيم 55
- سنتي از حضرت يوسف و حضرت موسي 55
- تفسير آيه 55
- و الشمس و ضحيها 55
- دوازده نور 55
- دوران ظهور 56
- دو غيبت 56
- نشانههاي حضرت مهدي 56
- نشانههاي ظهور حضرت مهدي 56
- قائم آل محمد 56
- نشانههاي ظهور 57
- وضعيت عرب در زمان ظهور 57
- قتل عام بنياميه 57
- سيماي حضرت مهدي 57
- انتقام گيرندهي واقعي 57
- امام و بنياميه 58
- قتيل العبرات 58
- مدت حكومت حضرت مهدي 58
- حرز در مقابل خطر 58
- بنياميه مرا به شهادت ميرسانند 58
- درخواست ياري 59
- مرگ شيعيان، شهادت است 59
- كريم اهل بيت 59
- فضيلت كدام است؟ 59
- عذر بدتر از گناه 59
- عرضه اعمال 60
- ثواب تلاوت قرآن 60
- پاورقي 60
و من خطبة له يذكر فيها فضائل عترة النبي و وجوب طاعتهم
اشاره
يذكر فيها فضائل عترة النبي و وجوب طاعتهم حمدالله و اثني عليه، ثم صلي علي النبي، فسمح رجلا يقول: من هذا الذي يخطب؟ فقال عليهالسلام:نحن حزب الله الغالبون، و عترة رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم الاقربون، و اهل بيته الطيبون، و احد الثقلين الذين جعلنا رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم ثاني كتاب الله تبارك و تعالي، الذي فيه تفصيل كل شيء، (لا يأتيه الباطل من بين يديه و لا من خلفه) و المعول علينا في تفسيره، و لا يبطئنا تأويله، بل نتبع حقائقه، فاطيعونا فان طاعتنا مفروضة، ان كانت بطاعة الله و رسوله مقرونة.قال الله عزوجل: (اطيعوا الله و اطيعوا الرسول) و قال، (و لو ردوه الي الرسول و الي اولي الامر منهم لعلمه الذين يستنبطونه منهم و لو لا فضل الله عليكم و رحمته لا تبعتم الشيطان الا قليلا).و احذركم الاصغاء الي هتوف الشيطان بكم فانه لكم عدو مبين، فتكونوا كأوليائه الذين قال لهم: (لا غالب لكم اليوم من الناس و اني جار لكم، فلما ترآءت الفئتان نكص علي عقبيه و قال اني برئ منكم).فتلقون للسيوف ضربا و للرماح و للعمد خطما وردا و للسهام غرضا، ثم لا يقبل من نفس ايمانها (لم تكن آمنت من قبل او كسبت في ايمانها خيرا) [14] .
از خطبههاي آن حضرت در فضايل عترت رسول خدا و وجوب اطاعت از آنان
(حضرت سيدالشهدا عليهالسلام در آغاز خطبه، حمد و ثناي الهي را بجاي آورد.سپس بر پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم درود فرستاد؛ در اين اثنا، صداي مردي را شنيد كه ميگفت اين كيست كه خطبه ميخواند؟)حضرت عليهالسلام فرمود: ما حزب پيروز خداييم و عترت و نزديكان رسول خدا و خاندان پاك او هستيم، و يكي از دو ثقلي كه رسول اكرم آن را بعد از كتاب خدا قرار داد، كتابي كه تفصيل تمام امور در آن وجود دارد و هيچ باطلي در آن راه ندارد. تفسير آن به ما واگذار شده و در تأويل آن هيچ سستي روا نداريم. بلكه ما پيوسته حقايق آن را پيروي ميكنيم.پس ما را اطاعت كنيد، چرا كه اطاعت ما واجب است؛ زيرا اطاعت ما اطاعت از خدا و رسول او است.آن جا كه ميفرمايد: «اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و اولي الأمر منكم فان تنازعتم في شيء فردوه الي الله و الرسول» و ميفرمايد: «و لو ردوه الي الرسول و الي اولي الأمر منهم لعلمه الذين يستنبطونه منهم و لولا فضل الله عليكم و رحمته لا تبعتم الشيطان الا قليلا».و شما را بر حذر ميدارم از اين كه به نداي شيطان گوش فرادهيد، زيرا كه او دشمني آشكار براي شماست، كه اگر به نداي او گوش دهيد، از دوستان او خواهيد شد. آناني كه، شيطان در جنگ بدر به آنها گفت: امروز كسي بر شما پيروز نخواهد شد و من پناهگاه شما هستم، پس آن گاه كه دو گروه مسلمان و كفار در مقابل يكديگر ايستادند، و مشغول جنگ شدند، عقب نشيني كرد و گفت من از شما بيزارم.پس اگر شما نيز به نداي شيطان گوش كنيد، طعمهي شمشيرها خواهيد شد و نيزهها و عمودهاي آهنين بدنتان را خرد كرد، و مورد هجوم تيرها واقع ميشويد، سپس در آن حال، از كسي كه قبلا مؤمن نبوده و يا در حال ايمان خيري كسب نكرده باشد، ايمان و اسلام پذيرفته نخواهد شد.
و من خطبة له في ان عليا مدينة هدي
اشاره
حمدالله و اثني عليه، و صلي علي نبيه صلي الله عليه و آله و سلم صلاة موجزة، ثم قال:يا معاشر الناس: سمعت رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم، و هو يقول: «ان عليا هو مدينة هدي، فمن دخلها نجا، و من تخلف عنها هلك» [15] .
از خطبههاي آن حضرت دربارهي حضرت علي كه شهر هدايت است
(حضرت پس از حمد و ثناي الهي و درود كوتاه و مختصر بر پيامبر ختمي مرتبت فرمود:)اي مردم! از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم شنيدم كه فرمود: همانا علي عليهالسلام شهر هدايت است؛ هر كس داخل آن شود نجات يابد و هر كس از آن روي گرداند، هلاك گردد.