تحفه الحفاظ( گنجینه بهارستان 1) صفحه 4

صفحه 4

ور تو هستی قاری روی و ریا در جهنّم با شدت مأوا و جا

ای ریایی! این سخن آن تو نیست رو که این گوهر به دندان تو نیست چون مرا علم قرائت شد عیان تحفه ای کردم برای قاریان کاندرو باشد نکاتات مفید مبتدی گردد از آنجا مستفید

حافظا! این نکته نیکو دار تو یاد گیر و بعد از آن مگذار تو

حافظان را تحفه دل این بود قاریان را

حلّ مشکل این بود

تحفه ای از باغ حفظ آورده ام تحفه الحفّاظ نامش کرده ام غوطه ای خور اندر این بحر ای پسر تا از این دریا به چنگ آری گهر

یا الهی! دولتم همراه کن دستم از دنیای دون کوتاه کن از کلام خود مرا نوری بده در دل من لذّت شوری بنه پادشاها! باطن من صاف کن پر ز نور سوره اعراف کن از کمال خویش سوزی کن مرا پرتو این درس روزی کن [مرا]

دور گردان نفس و شیطان از دلم هم به لطف خویش حل کن مشکلم خانه جانم بپرداز از صفت در دلم انداز نور معرفت روز حشرم یا الهی شاد کن یعنی از دوزخ مرا آزاد کن گر بدم گر نیک اندر کوی تو عاقبت هستم ز جان هندوی تو

فصل فی معنی الاصطلاحی للتجوید

فصل فی معنی الاصطلاحی للتجوید

هست تجوید ای پسر در اصطلاح یاد گیر ای آنکه می جویی فلاح حرف ادا از مخرج خود کردن است وصفهای وی بجای آوردن است تا نیاید اندرو نقصان بدید هم نگردد اندرو چیزی مزید ص: 87

باب فی مخارج الحروف

اشاره

باب فی مخارج الحروف این روایت کرده اند از سیبویه آنکه باشد حرف، بیست و نه لدیه آه، عغخح، قکض، جشیل، رنطدت ضرس، ظذثف، مبو، باشد یا ابت «1»

مخرج حرف عرب شانزده شده لیک اقسام حروفش شش شده

أقسام الحروف

اشاره

أقسام الحروف حرف حلق و حرف اقصاء اللسان ثالثی شد احرف وسط اللسان حرف حافه دان و پس طرف اللسان باز شفتین است ای شیرین روان

مخرج حروف [حلق و له ثلاثه مخارج

مخرج حروف [حلق و له ثلاثه مخارج حرف حلقی را سه مخرج می شمر اوّل الاقصای حلق است ای پسر

«آه» از اقصای حلق آید برون یاد دار این چونکه گشتم رهنمون باز وسط الحلق و آن «عین» است «حا» باز ادنی الحلق آن «غین» است و «خا»

مخرج حروف اقصاء اللسان و له مخرجان

مخرج حروف اقصاء اللسان و له مخرجان ای پسر اقصی لسان «قاف» است «کاف» قاف مستعلی و مستفلی ست کاف

مخرج حروف وسط اللسان مخرج واحد

مخرج حروف وسط اللسان مخرج واحد

باز حرفی کان بود وسط اللسان «جیم و شین و یا» بود بشنو ز جان حرف حافه «صاد و لام» است ای پسر از سه مخرج هر دو می آید بدر __________________________________________________


(1) ظاهرا مراد نویسنده ذکر حروف هجاء به ترتیب مذکور در ذیل میباشد: ء- ه- ع- ح- غ- خ (حروف حلقی)، ق- ک (حروف لهوی)، ض (حرف ضرسی)، ج- ش- ی (حروف شجری)، ل- ن- ر (حروف لثوی)، ط- د- ت (حروف نطعی)، ظ- ذ- ث (حروف ذلقی)، ص- س- ز (حروف اسلی)، ف- ب- م- ر (حروف شفوی). در ضمن منظور از (آ) مجموع الف و همزه می باشد.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه