تحفه الحفاظ( گنجینه بهارستان 1) صفحه 7

چون تفاوت با «معایش» «1» را بخوان «ثلثی اللّیل» «2» ای برادر هم بدان هم ملاحظ باش اندر حرف «طا» تا نگردانی بدل با «دال» و «تا»

باب فی کیفیه الاستعاذه

باب فی کیفیه الاستعاذه

اهل قرآن چون قرائت می کنند ابتدا بر استعاذت می کنند

خواه اوّل، خواه اثناء سور استعاذه گفت باید ای پسر

زانکه حقّ در «نحل» فرمودست این «فاستعذ باللّه»

«3» بر خوان و ببین پیش بعضی استعاذه واجب است یادگیر این گر دلت دین راغب است گر قرائت پست باشد، پست گو ور بلند است آن بلند ای نیک جو

این به تفضیل است لیکن در نماز مطلق آن پست باید گفت باز

باب فی کیفیه البسمله

باب فی کیفیه البسمله

ای که داری در قرائت حوصله با تو گویم من طریق بسمله ز اوّل سوره چو خوانی هر قدر ابتدا بر بسمله کن ای پسر

ور ز اثنایش کنی آغاز هم تو مخیّر کرده اند آنجا امم بسمله در پیش بعضی واجب است یاد دار ای آنکه جانت طالب [است

لیک بر قول اصحّ اولی بود بی شکّ و شبهت بر این فتوی [بود]

لیک در «توبه» چه اثنا چه ابتدا می نباشد بسمله گفتن روا

باب فی کیفیه المدّات

باب فی کیفیه المدّات بعد «وای» ار همزه باشد ای پسر یا بود تشدید یا ساکن دگر __________________________________________________

(1) اعراف/ 10: «و جعلنا لکم فیها معایش».
(2) مزّمّل/ 20.
(3) نحل/ 98.