برمدار آفتاب: سبک زندگی بر مدار حیات رضوی صفحه 1

پیشگفتار

اهل بیت علیه اسلام گنجوران دانش اند. رودها و جویبارهای دانش که مزرعهٔ جان انسان را در چهارده قرن اخیر سیراب و شاداب ساخته است، از بلندای قامت آسمانی این کوه نور سرچشمه می گیرد. کلام نورانی امام عالمان و عارفان، علی شینکه مؤید همین معناست: «ین خدژ غنی الشیل و لایزقی الی الطیژ»(1) و بی سبب نیست که پیامبر اعظم فرموده اند: «أنا مدینه العلم وعلی بائها»(2).

دانش اهل بیت الهامی از جنس دریافتنی است، نه آموختنی: علم حضوری است، نه حصولی: چراکه آنان حقیقت علم را با جان آسمانی خویش دریافته اند. امیرالمؤمنین، امام علی خانه در وصف عارفان که خود، مولای آنان اند، فرموده اند: «هجم بهم العلم علی حقیقه البصیره و باشروا روح الیقین.»(3)

پیامبر اعظم سرسلسلهٔ این خاندان نور و روشنایی، خود، درس ناخوانده و مکتب نرفته بودند؛ اما پیام و رسالتشان تلاوت، خواندن، آموختن، فراگرفتن و علم و آگاهی بود. رسالت ایشان با «اقرا» (4)آغاز شد و با دانش و بینش که جان های شیفته را سرشار می کند، تداوم یافت:هو الذی بعث فی الامیین زشولاً منهم یتلوا علیهم آیاته ویزکیهم وَیُعَلِّمُهُمُ الکتاب و الحکمه...(5)

پیامبر مهربانی یقین بارسالت خودشان، جانهای مرده را از مرداب روزمرگی و ضلالت تا باغستان بهشتی حیات و زندگی رهنمون شدند و انسان اسیر در کژراه ها و پرتگاه های تباهی را به شاه راه هدایت و صراط مستقیم فراخواندند و در تن مُردهٔ

1- نهج البلاغه، خطبۀ 3
2- منسوب به علی بن موسی الرضا، صحیفهٔ الامام الرضا، به تحقیق و تصحیح محمدمهدی نجف ص 58
3- نهج البلاغه، حکمت 147
4- علق، 1
5- جمعه، 2.