2591 حدیث از حضرت امام صادق علیه السلام صفحه 1136

صفحه 1136

حدیث2183

امام صادق علیه السلام :

ـ لَمّا سَاَ لَهُ العَلاءُ بْنُ فُضَیْلٍ عَنْ تَفْسیرِ هذِهِ الآیَةِ «فَمَنْ کانَ یَرجُوا لِقاءَ رَبِّهِ...» ـ : مَنْ صَلّی اَوْ صامَ اَوْ اَعتَقَ اَوْ حَجَّ یُریدُ مَحْمَدَةَ النّاسِ فَقَدْ اَشْرَکَ فی عَمَلِهِ، وَ هُوَ شِرکٌ مَغفورٌ؛

در پاسخ سؤال علاء بن فُضَیل از تفسیر این آیه: «پس هر کس امید دیدار پروردگارش را دارد...» فرمودند: هر کس به خاطر ستایش مردم نماز بخواند یا روزه بگیرد یا بنده آزاد نماید و یا حج برود، عمل خود را به شرک آمیخته است که البته این شرک، قابل آمرزش است [بر خلاف شرک در پرستش، که قابل آمرزش نیست].

بحار الأنوار، ج 72، ص 301، ح 40.

حدیث2184

امام صادق علیه السلام :

فی قَولِهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «فَمَن کانَ یَرْجوا لِقاءَ رَبِّهِ...»ـ : اَلرَّجُلُ یَعْمَلُ شَیْئا مِنَ الثَّوابِ لا یَطْلُبُ بِهِ وَجْهَ اللّه ِ، اِنَّما یَطْلُبُ تَزْکیَةَ النّاسِ؛ یَشْتَهی اَنْ یُسْمَعَ بِهِ النّاسُ، فَهذا الّذی اَشْرَکَ بِعِبادَةِ رَبِّهِ؛

درباره آیه «هر کس امید دیدار پروردگارش را دارد...» فرمودند: گاهی انسان کار ثوابی می کند امّا با آن، در پی رضای خدا نیست، بلکه ستایش مردم را در نظر دارد و مشتاق است آن را به گوش مردم برساند. چنین کسی در عبادت پروردگار خود، شرک آورده است.

کافی، ج 2، ص 294، ح 4.

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه