2591 حدیث از حضرت امام صادق علیه السلام صفحه 1189

صفحه 1189

أمالی طوسی، ص 668، ح 1398.

حدیث2289

امام صادق علیه السلام :

لا یُقْطَعُ السّارِقُ فی عامِ سَنَةٍ ـ یَعنی فی عامِ مَجاعَةٍ؛

در سال قحطی و گرسنگی، دست دزد را نباید قطع کرد.

کافی، ج 7، ص 231، ح 2.

حدیث2290

امام صادق علیه السلام :

... فَقالَ نُوحٌ: قَد اَجَّلْتُهُمْ ثَلاثَ مِئَةِ سَنَةٍ، فَلَمّا اَتی عَلَیْهِمْ تِسْعُ مِئَةِ سَنَةٍ وَ لَمْ یُؤْمِنوا هَمَّ اَنْ یَدْعُوَ عَلَیْهِمْ، فَاَ نْزَلَ اللّه ُ عَزَّ وَ جَلَّ: «اِنَّهُ لَنْ یُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِکَ اِلاّ مَنْ قَدْ آمَنَ فَلا تَبْتَئِسْ بِما کانوا یَفْعَلونَ» فَقالَ نُوحٌ: «رَبِّ لا تَذَرْ عَلَی الاَرْضِ مِنَ الکافِرینَ دَیّارا اِنَّـکَ اِنْ تَذَرْهُمْ یُضِلُّوا عِبادَکَ وَ لا یَلِدوا اِلاّ فاجِرا کَفّارا»، فَاَمَرَهُ اللّه ُ عَزَّ وَ جَلَّ اَنْ یَغْرِسَ النَّخْلَ، فَاَقْبَلَ یَغْرِسُ النَّخْلَ، فَـکانَ قَوْمُهُ یَمُرّونَ بِهِ فَیَسْخَرونَ مِنْهُ وَ یَسْتَهْزِؤونَ بِهِ وَ یَقُولونَ: شَیْخٌ قَدْ اَتی لَهُ تِسْعُ مِئَةِ سَنَةٍ یَغْرِسُ النَّخْلَ! وَ کانُوا یَرْمونَهُ بِالْحِجارَةِ. فَلَمّا اَتی لِذلِکَ خَمْسونَ سَنَةً وَ بَلَغَ النَّخْلُ وَ اسْتَحْـکَمَ اُمِرَ بِقَطْعِهِ، فَسَخِروا مِنْهُ وَ قالوا: بَلَغَ النَّخْلُ مَبْلَغَهُ قَطَعَهُ! اِنَّ هذَا الشَّیْخَ قَدْ خَرِفَ وَ بَلَغَ مِنْهُ الْکِبَرُ، وَ هُوَ قَوْلُهُ تَعالی: «وَ کُلَّما مَرَّ عَلَیْهِ مَلأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِروا مِنْهُ قالَ اِنْ تَسْخَروا مِنّا فَاِنّا نَسْخَرُ مِنْـکُمْ کَما تَسْخَرونَ فَسَوْفَ تَعْلَمونَ». فَاَمَرَهُ اللّه ُ اَنْ یَتَّخِذَ السَّفینَةَ، وَ اَمَرَ جَبْرَئیلَ اَنْ یَنْزِلُ عَلَیْهِ وَ یُعَلِّمَهُ کَیْفَ یَتَّخِذُها. فَقَدَّرَ طولَها فی الاَْرْضِ اَ لْفا وَ مِئَتَی ذِراعٍ، وَ عَرْضَها ثَمانَ مِئَةِ ذِراعٍ، وَ طولَها فِی السَّماءِ ثَمانونَ ذِراعا، فَقالَ: یا رَبِّ، مَنْ یُعینُنی عَلَی اتِّخاذِها؟ فَاَوْحَی اللّه ُ اِلَیْهِ: نادِ فی قَوْمِکَ: مَنْ اَعانَنی عَلَیْها وَ نَجَرَ مِنْها شَیْئا صارَ ما یَنْجُرُهُ ذَهَبا وَ فِضَّةً. فَنادی نوحٌ فیهِمْ بِذالِکَ، فَاَعانوه عَلَیْها وَ کانوا یَسْخَرونَ مِنْهُ وَ یَقولونَ: یَتَّخِذُ سَفینَةً فِی البَرِّ!؛

نوح گفت: «سیصد سال به قومم مهلت می دهم» امّا چون نُهصد سال بر آنان گذشت و ایمان نیاوردند، تصمیم گرفت که نفرینشان کند. خدای ـ عزّ و جلّ ـ به او وحی فرمود: «از قوم تو، هرگز کسی ایمان نمی آوَرد، مگر همان ها که پیش از این، ایمان آورده اند. پس از کار آنان اندوهگین مباش». نوح، عرض کرد: «پروردگارا! اَحَدی از کافران را بر روی زمین، باقی مگذار؛ چرا که اگر آنها را باقی گذاری، بندگانت را گمراه می کنند و جز تبهکار و ستمگر نمی زایند».

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه