کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 132

صفحه 132

عُصِمَ السُّعَداءُ بِالإْیمانِ وَ خُذِلَ الأْشقیاءُ بِالعِصیانِ مِن بَعدِ اتِّجاهِالْحُجَّةِ عَلَیهِم بِالْبَیانِ إذ وَضَحَ لَهُم مَنارُ الْحَقِّ وَ سَبیلُ الهُدی؛

خوشبختان، با ایمان محفوظ می مانند و بدبختان، پس از آن که حجت برایشان تمام شد و نشانه حق و راه هدایت روشن گردید، بر اثر گناه و نافرمانی خوار می شوند.

نهج السعادة، ج 1، ص 367

حدیث263

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

اَلسَّعیدُ مَن وُعِظَ بِغَیرِهِ وَ الشَّقیُّ مَنِ اتَّعَظَ بِهِ غَیرُهُ؛

خوشبخت، کسی است که از (حال) دیگران عبرت بگیرد و بدبخت، کسی است کهمایه عبرت دیگران واقع شود.

شرح نهج البلاغه، ابن أبی الحدید، ج20،ص289، ص303

حدیث264

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :