کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 1507

صفحه 1507

نهج البلاغة : الخطبة 160 .

حدیث3030

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

لَو أنَّ أحَدا یَجِدُ إلَی البَقاءِ سُلَّما،أو لِدَفعِ المَوتِ سَبیلاً ، لَکانَ ذلکَ سُلَیمانُ بنُ داوودَ علیه السلام ، الّذی سُخِّرَ لَهُ مُلکُ الجِنِّ والإنسِ ، مَع

النُّبُوّةِ وعَظیمِ الزُّلفَةِ ، فلَمّا استَوفی طُعمَتَهُ ، واستَکمَلَ مُدَّتَهُ ، رَمَتهُ قِسِیُّ الفَناءِ بنِبالِ المَوتِ ، وأصبَحَتِ الدِّیارُ مِنهُ خالِیَةً ، والمَساکِنُ مُعَطَّلَةً ، ووَرِثَها قَومٌ آخَرونَ .

امام علی علیه السلام : اگر بنا بود کسی برای بالارفتن به سوی جاودانگی نردبانی بیابد یا برای دور کردن مرگ از خود راهی پیدا کند، بی گمان آن کس سلیمان بن داوود علیه السلام بود که افزون بر مقام نبوّت و منزلت والا، سلطنت بر جنّ و انس نیز در اختیار او نهاده شد. چون روزیِ خود را به طور کامل دریافت کرد و مدّت عمرش به سر آمد، کمان های

نابودی او را آماج تیرهای مرگ قرار دادند و خانه ها از او خالی گشت و مسکن ها بی صاحب ماند و گروهی دیگر وارث آنها شدند.

نهج البلاغة : الخطبة 182 .

حدیث3031

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :