کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 1864

صفحه 1864

الظّاهِرُ بِعَجائبِ تَدبیرِهِ لِلنّاظِرینَ ، والباطِنُ بِجَلالِ عِزَّتِهِ عَن فِکْرِ المُتَوَهِّمِینَ .

امام علی علیه السلام : به سبب شگفتیهای آفرینشش، برای بینایان آشکار است و به سبب شکوه عزّتش از اندیشه و اوهام اندیشمندان و اندیشه گران پنهان است.

نهج البلاغة : الخطبة 213.

حدیث3737

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

یُخبِرُ لا بِلِسانٍ ولَهَواتٍ، ویَسمَعُ لا بِخُروقٍ وأدَواتٍ ، یَقولُ ولا یَلفِظُ ، ویَحفَظُ ولا یَتَحَفَّظُ ... یَقولُ لِمَن أرادَ کَونَهُ: «کُنْ» فیَکونُ ، لا بِصَوتٍ یُقرَعُ ، ولا بِنِداءٍ یُسمَعُ ، وإنَّما کَلامُه سُبحانَهُ فِعلٌ مِنهُ ، أنشَأهُ ومَثَّلَهُ ، لَم یَکُنْ مِن قَبلِ ذلکَ کائنا ، ولَو کانَ قَدیما لَکانَ إلها ثانِیا .

امام علی علیه السلام : خبر می دهد، اما نه به وسیله زبان و زبانچه ها و می شنود اما نه با سوراخهای گوش و ابزارهای شنیدن؛ سخن می گوید اما نه با تلفظ کردن و از بَر می کند اما نه با حافظه... به هر چه اراده کند که هستی یابد، می گوید: «باش» و او هستی می یابد، اما این گفتن او نه با صدایی است که پرده گوش را بکوبد و نه با آوازی است که شنیده شود، بلکه گفتار خداوند سبحان فعل اوست که آن را ایجاد کرده و تجسّم می بخشد و پیشتر وجود نداشته است؛ زیرا اگر [فعل او نیز ]قدیم می بود آن خدای دومین بود.

نهج البلاغة : الخطبة 186 .

حدیث3738

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :