کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 2255

صفحه 2255

أیُّها المَخْلوقُ السَّویُّ ، والمُنْشَأُ المَرْعِیُّ ، فی ظُلُماتِ الأرْحامِ ومُضاعَفاتِ الأستارِ ، بُدِئْتَ مِن سُلالَةٍ مِن طِینٍ ، ووُضِعتَ فی قَرارٍ مَکینٍ ، إلی قَدَرٍ مَعلومٍ وأَجل ٍ مَقْسومٍ ، تَمُورُ فی بَطنِ اُمِّکَ جَنینا ، لا تُحیرُ دُعاءً ، ولا تَسمَعُ نِداءً ، ثُمّ أُخْرِجْتَ مِن مَقَرِّکَ إلی دارٍ لَم تَشْهَدْها ، ولَم تَعرِفْ سُبُلَ مَنافِعِها ، فمَن هَداکَ لاجْتِرارِ الغِذاءِ مِن ثَدْیِ اُمِّکَ ، وعَرّفَکَ عِند الحاجَةِ مواضِع طَلَبِکَ و إرادَتِکَ؟

امام علی علیه السلام : ای انسانی که در کمال اعتدال وتناسب آفریده شده ای و در تاریکیهای زهدانها و پرده های تو بر تو شکل گرفته و پرورده شده ای ، آفرینشت از عصاره گِلی آغاز شد و در جایگاهی آرام و امن تا زمانی مشخص و مهلتی تعیین شده نهاده شدی . آن گاه که جنین هستی، در شکم مادرت می جنبی، نه سخنی را پاسخ می دهی و نه آوازی را می شنوی . آن گاه از قرارگاه خود به سرایِ بیرون، آورده شدی، که آن را ندیده ای و راههای کسب سود و منافع آن را نمی دانی . چه کسی تو را به مکیدن شیر از پستان مادرت راهنمایی کرد؟ و چه کسی جایگاههای طلب و خواستن را به تو آموخت ؟

نهج البلاغة : الخطبة 163 .

حدیث4513

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

سُبحانَکَ ما أعْظَمَ ما نَری مِن خَلْقِکَ ! وما أصْغَرَ کُلَّ عَظیمةٍ فی جَنْبِ قُدْرَتِکَ !

وما أهْوَلَ ما نَری مِن مَلَکوتِکَ ! وما أحْقَرَ ذلکَ فیما غابَ عَنّا مِن سُلطانِکَ ! وما أسْبَغَ نِعَمَکَ فی الدُّنیا ! وما أصْغَرَها فی نِعَمِ الآخِرَةِ !

امام علی علیه السلام : ای خداوند سبحان ! چه عظیم و پرشکوه است آنچه از آفرینش تو می بینیم! و چه خُرد است هر بزرگی در برابر قدرت تو ! و چه هول انگیز است آنچه ما از ملکوت تو

می بینیم! و چه حقیر است آنچه ما می بینیم در برابر قدرت و سلطنت ناپیدای تو از دیدگان ما! و چه بسیار است نعمتهای تو در این دنیا ! و چه اندک است این نعمتها در برابر نعمتهای آخرت!

نهج البلاغة: الخطبة 109.