کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 267

صفحه 267

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

عِلمُ الْمُنافِقِ فی لِسانِهِ وَعِلْمُ الْمُؤْمِنِ فی عَمَلِهِ؛

دانش منافق در زبان او و دانش مؤمن در کردار اوست.

غررالحکم، ح6288

حدیث533

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

إنَّ الْمُؤْمِنَ إذا أَصابَهُ السُّقْمُ ثُمَّ أَعْفاهُ اللّه ُ مِنهُ کانَ کَفّارَةً لِما مَضی مِنذُنُوبِهِ و مَوْعِظَةً لَهُ فِیما یَستَقْبِلُ، وَ إِنَّ الْمُنافِقَ إذا مَرِضَ ثُمَّ اُعفِی کانَ کَالْبَعیرِ، عَقَلَهُأهلُهُ ثُمَّ أَرْسَلُوهُ فَلَم یَدْرِ لِمَ عَقَلُوهُ و لِمَ أَرسَلُوهُ؛

هرگاه مؤمن بیمار شود سپس خداوند شفایش دهد، آن بیماری کفّاره گناهانگذشته و پندی برای آینده اوست و منافق هرگاه مریض شود سپس سلامت یابد، مانندشتری است که صاحبش او را بسته است و سپس رهایش کرده اند او نمی داند برای چه اورا بسته اند و برای چه رهایش کرده اند.

کنزالعمّال، ح 6686

کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 267

حدیث533

حدیث534