کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 2715

صفحه 2715

با گروه های جنایتکار و ستمگر هم باید به همان شدّتِ جنگ با مشرکان، جنگید و باید از تمام امکانات و توانایی های اهل قبله (مسلمانان) علیه آنان بهره گرفت و در صورت دست یافتن به آنها، همچون مشرکان، اسیرشان کرد.

مستدرک الوسائل، ج 11، ص 65، ح 12437.

حدیث5422

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

فی یَومٍ تَشْخَصُ فیهِ الاَبْصارُ، وَ تُظْلِمُ لَهُ الاَقْطارُ... فَلا شَفیعٌ یَشْفَعُ، وَ لا حَمیمٌ یَدْفَعُ، وَ لا مَعْذِرَةٌ تَنْفَعُ؛

[قیامت] روزی است که در آن، چشم ها خیره می مانند و همه جا تیره و تار می شود... نه شفیعی شفاعت (پا در میانی) می کند و نه خویشاوندی مانع عذاب می شود و نه عذری سودمند می افتد.

نهج البلاغه، از خطبه 195.

حدیث5423

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

اِنَّما هَلَکَ مَنْ کانَ قَبْلَـکُم بِطولِ آمالِهِم، وَ تَغَیُّبِ آجالِهِم، حَتّی نَزَلَ بِهِمُ المَوعودُ الَّذی تُرَدُّ عَنْهُ المَعذِرَةُ، وَ تُرْفَعُ عَنْهُ التَّوبَةُ، وَ تَحلُّ مَعَهُ القارِعَةُ وَ النِّقْمَةُ؛