کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 2717

صفحه 2717

هر ترسی، واقعی و ماندگار است، مگر ترس از خدا که ممکن است خیالی [و گذرا] باشد... . انسان، اگر از بنده ای از بندگان خدا بترسد، آثار ترس، در رفتارش آشکار می شود؛ امّا در برابر پروردگارش چنین نیست. چنین کسی، ترسش از بندگان، نقد [و آشکار] است و ترسش از آفریدگار، پنهان و نسیه.

نهج البلاغه، از خطبه 160.

حدیث5426

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

اِنَّ لِلّهِ عِبادا کَسَرَتْ قُلوبَهُم خَشْیَةُ اللّه ِ فَاسْتُـکْفُوا عَنِ المَنْطِقِ، وَ اِنَّهُمْ لَفُصَحاءُ عُقَلاءُ اَلِبّاءُ نُبَلاءُ، یَسْبِقونَ اِلَیهِ بِالاَْعْمالِ الزّاکیَةِ، لا یَسْتَـکْثِرونَ لَهُ الکَثیرَ، وَ لا یَرْضَونَ لَهُ القَلیلَ، یَرَوْنَ اَنْفُسَهُمْ اَ نَّهُمْ شِرارٌ وَ اِنَّهُمُ الاَکْیاسُ الاَبْرارُ؛

خداوند، بندگانی دارد که ترس از خدا، دل هایشان را شکسته و از این رو، زبان در کام کشیده اند در حالی که مردمانی سخنور و عاقل و صاحبدل و نجیب اند؛ با اعمال پاک به سوی خدا می شتابند؛ اعمال زیاد را در پیشگاه خدا زیاد نمی دانند و به عمل کم، راضی نمی شوند؛ خود را بدترینِ مردم می دانند، در حالی که هشیارترین و نیکوکارترینِ مردمان اند.

بحار الأنوار، ج 69، ص 286، ح 21.

حدیث5427

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

مَنْ لَبِسَ الْخَیْرَ تَعَرّی مِنَ الشَّرِّ؛