کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 2731

صفحه 2731

به خاطر آنچه از دست رفته است، اندوهی به دلت راه مده، که تو را از توجّه به آنچه در پیش است، باز خواهد داشت.

غرر الحکم، ح 10434.

حدیث5454

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

اَلشَّیْ ءُ شَیْئانِ: شَیْ ءٌ قُصِرَ عَنّی لَمْ اُرْزَقْهُ فیما مَضی وَ لا اَرْجوهُ فیما بَقیَ، وَ شَیْ ءٌ لا اَنالُهُ دونَ وَقْتِهِ وَ لَوِ اسْتَعَنْتُ عَلَیْهِ بِقُوَّةِ اَهْلِ السّماواتِ وَ الاَْرْضِ، فَما اَعْجَبَ اَمْرَ هذَا الاِْنْسانِ! یَسُرُّهُ دَرْکَ ما لَمْ یَـکُنْ لِیَفوتَهُ، وَ یَسوؤهُ فَوتُ ما لَمْ یَکُنْ لِیُدْرِکَهُ، وَ لَوْ اَ نَّهُ فَـکَّرَ لاََبْصَرَ وَ لَعَلِمَ اَ نَّهُ مُدَبَّرٌ، وَ اقْتَصَرَ عَلی ما تَیَسَّرَ، وَ لَمْ یَتَعَرَّضْ لِما تَعَسَّرَ، وَ اسْتَراحَ قَلْبُهُ مِمّا اسْتَوْعَرَ، فَبِاَیِّ هذَیْنِ اُفْنی عُمْری؟!؛

هر چیزی از دو حال، خارج نیست: یا چیزی است که پیش از این، روزی من نشده و امیدی به رسیدن به آن در آینده نیز ندارم و یا چیزی است که تا زمانش نرسد، من به آن نخواهم رسید، حتّی اگر برای رسیدن به آن، از نیروی اهل آسمان ها و زمین، مددجویم. و چه تعجّب آور است کار این انسان که از رسیدن به چیزی که حتما به او می رسد، شاد می شود و برای از دست دادن چیزی که هرگز به او نمی رسید، غمگین می گردد. اگر می اندیشید، دیده بصیرتش باز می شد و می فهمید که برای او از پیش، برنامه ریزی شده است و به آنچه آسان به دستش می رسد، اکتفا می کرد و به دنبال آنچه به دست آمدنی نیست، نمی رفت و دلش از آنچه به دشواری به دست می آید، آسوده می شد. پس برای کدام یک از این دو چیز، عمر خود را تباه کنم؟

مطالب السئوول، ص 55.

حدیث5455

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

مِنْ کَفّاراتِ الذُّنوبِ الْعِظامِ: إِغاثَةُ الْمَلْهوفِ وَ التَّنفیسُ عَنِ الْمَکروبِ؛