کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 2754

صفحه 2754

به مورچه نگاه کنید که با آن همه کوچکی و ظرافت اندام که تقریبا به چشم نمی آید ... روزی اش تضمین شده و به فراخور حالش روزی او می رسد. خداوندِ نعمت بخش، از او غافل نیست و پروردگارِ جزا دهنده، او را محروم نساخته است، اگر چه در دل تخته سنگ سیاه و خشک و یا در میان صخره سخت باشد.

نهج البلاغه، از خطبه 185.

حدیث5500

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

مَثَلُ مَنِ اغْتَرَّ بِها کَمَثَلِ قَوْمٍ کانوا بِمَنْزِلٍ خَصیبٍ فَنَبا بِهِمْ اِلی مَنْزِلٍ جَدیبٍ، فَلَیْسَ شَی ءٌ اَکْرَهَ اِلَیهِم وَ لا اَفْظَعَ عِنْدَهُمْ مِنْ مُفارَقَةِ ما کانوا فیهِ اِلی مَا یَهْجُمونَ عَلَیْهِ وَ یَصیرونَ اِلَیْهِ؛

مَثَل کسانی که فریب دنیا را خورده اند [در لحظه مرگ]، مَثَل گروهی است که از سرایی خرّم و پر نعمت به سرایی بی نعمت و خشک، منتقل شده اند. پس برای آنان، چیزی ناخوشایندتر و دشوارتر از جدایی از جایی که در آن بوده اند و رسیدن به جایی که ناچار بدان وارد می شوند، نیست.

نهج البلاغه، نامه 31.

حدیث5501

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

غَرّارَةٌ غُرورٌ ما فیها فانیَةٌ فانٍ مَنْ عَلَیْها، لا خَیْرَ فی شَی ءٍ مِنْ اَزوادِها اِلاَّ التَّقْوی؛