کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 2795

صفحه 2795

در گمراهی انسان همین بس که مردم را به چیزی فرمان دهد، که خود انجام نمی دهد و آنها را از چیزی نهی کند، که خود از انجام دادنش خودداری نمی کند.

مستدرک الوسائل، ج 12، ص 207، ح 13895.

حدیث5582

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

نَحْنُ وَ اللّه ِ عَنی بِذِی الْقُربی وَ هُمُ الَّذینَ قَرَنَهُمُ اللّه ُ بِنَفْسِهِ وَ نَبِیِّهِ صلی الله علیه و آله، فَقالَ: «فَاِنَّ لِلّه خُمُسَهُ وَ لِلرَّسولِ وَ لِذِی القُربی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکینَ وَ ابْنِ السَّبیل». مِنّا خاصّةً وَ لَمْ یَجْعَلْ لَنا فی سَهْمِ الصَّدَقَةِ نَصیبا، اَکْرَمَ اللّه ُ نَبیَّهُ وَ اَکْرَمَنا اَنْ یُطْعِمَنا اَوْ ساخَ اَیْدِی النّاسِ؛

به خدا سوگند که ماییم مقصود از «ذی القربی» و آنها کسانی هستند که خداوند، نام آنها را در کنار نام خود و پیامبرش قرار داده و فرموده است: «همانا، خمس آن [مالِ غنیمت]، برای خدا و برای پیامبر و برای ذی القربی و یتیمان و مسکینان و در راه ماندگان است». این مخصوص ماست و خداوند برای ما از صدقه نصیبی قرار نداده است؛ چرا که او پیامبرش و ما را برتر از این قرار داده که آلودگی های در دست مردمان را روزی مان کند.

تهذیب الأحکام، ج 4، ص 126، ح 362.

حدیث5583

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

اِنَّ اللّه َ فَرَضَ الْجِهادَ وَ عَظَّمَهُ وَ جَعَلَهُ نَصْرَهُ وَ ناصِرَهُ. وَ اللّه ِ! ما صَلُحَتْ دُنْیا وَ لا دینٌ اِلاّ بِهِ؛