کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 2842

صفحه 2842

کُلَّما کانَتِ الْبَلوی وَ الاِْخْتِبارُ اَعظَمَ کانَتِ الْمَثوبَةُ وَ الْجَزاءُ اَجْزَلَ اَ لاتَرَوْنَ اَنَّ اللّهَ سُبحانَهُ اخْتَبَرَ الاَْوَّلینَ مِنْ لَدُنْ آدَمَ ـ صَلواتُ اللّه ِ عَلَیْهِ ـ اِلی الاْخِرینَ مِنْ هذا الْعالَمِ بِاَحْجارٍ لاتَضُرُّ وَ لاتَنْفَعُ وَ لاتُبْصِر وَ لاتَسْمَعُ فَجَعَلَها بَیْتَهُ الْحَرامَ الّذی جَعَلَهُ اللّه ُ لِلنّاسِ قیاما...؟! وَ لکِنَّ اللّهَ یَخْتَبِرُ عِبادَهُ بِاَ نْواعِ الشَّدائِد وَ یَتَعَبَّدُهُم بِاَ نْواعِ الْمَجاهِدِ وَ یَبْتَلیهِم بِضُروبِ الْمَکارِهِ اِخْراجاً لِلتَّـکَـبُّرِ مِنْ قُلوبِهِمْ وَ اِسْکاناً لِلتَّذَلُّلِ فی نُفوسِهِم وَ لِیَجْعَلَ ذلِکَ اَبواباً فُتُحاً اِلی فَضْلِهِ وَ اَسْباباً ذُ لُلاً لِعَفْوِهِ؛

هر چه گرفتاری و امتحانْ بزرگ تر باشد، پاداش [آن] بیشتر است. مگر نمی بینید که خدای سبحان از زمان آدم ـ صلوات اللّه علیه ـ تا آخرین نفر از مردم این جهان را با سنگ هایی که ضرر و نفعی نمی رسانند و نمی بینند و نمی شنوند، آزمود و آن سنگ ها را خانه حرمت خود ساخت؛ خانه ای که آن را وسیله قیام مردم قرار داد ...؟! خداوند، بندگانش را با انواع سختی ها امتحان می کند و با رنج ها و کوشش های گوناگون، به بندگی وادارشان می سازد و آنها را با امور ناخوشایند، می آزماید تا خودبزرگ بینی را از دل هایشان بیرون کند و فروتنی را در جان هایشان ساکن سازد و این را دری گشوده به سوی لطف و بخشش خود و وسیله ای آماده برای گذشت و آمرزش خویش قرار دهد.

شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 13، ص 156 ـ 157.

حدیث5676

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

وَ قَدَّرَ الاَْرْزاقَ فَکَثَّرَها وَ قَـلَّـلَها وَ قَسَّمَها عَلَی الضَّیْقِ وَ السَّعَةِ، فَعَدَلَ فیهَا لِیَبْتَلیَ مَنْ اَرادَ بِمَیْسورِها وَ مَعْسورِها وَ لِیَخْتَبِرَ بِذلکَ الشُّـکْرَ وَ الصَّبْرَ مِنْ غَنیِّها وَ فَقیرِها؛

خداوند، عادلانه روزی ها را کم و زیاد قرار داد و به تنگی و گشایش قسمت نمود تا مردم را با آسانی و سختیِ روزی، و ثروتمند را با شکر، و فقیر را با صبر، بیازماید.

نهج البلاغه، از خطبه 91.

حدیث5677

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :