کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 2850

صفحه 2850

عِنْدَ تَناهی الشِّدَةِ تَـکونُ الْفُرْجَةُ، وَ عِنْدَ تَضایُقِ حَلَقِ الْبَلاءِ یَـکونُ الرَّخاءُ؛

چون سختی به نهایت رسید، گشایش آید و چون حلقه های بلا، تنگ گردد، آسودگی فرا رسد.

نهج البلاغه، حکمت 351.

حدیث5692

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

اِنَّ اللّه َ یَبْتَلی عِبادَهُ عِنْدَ الاَْعْمالِ السَّیِّئَةِ بِنَقْصِ الثَّمَراتِ، وَ حَبْسِ الْبَرَکاتِ، وَ اِغْلاقِ خَزائِنِ الْخَیْراتِ، لِیَتوبَ تائِبٌ، وَ یَقْلَعَ مُقْلِعٌ، وَ یَتَذَکَّرَ مُتَذَکِّرٌ، وَ یَزْدَجِرَ مُزْدَجِرٌ، وَ قَدْ جَعَلَ اللّه ُ سُبْحانَهُ الاِْسْتِغْفارَ سَبَبا لِدُرورِ الرِّزْقِ وَ رَحْمَةِ الْخَلْقِ، فَقالَ سُبْحَانَهُ: «اسْتَغْفِرُوا رَبَّـکُمْ اِنَّهُ کانَ غَفّارا یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْـکُمْ مِدْرارا وَ یُمْدِدْکُمْ بِاَمْوالٍ وَ بَنینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَ نْهارا»فَرَحِمَ اللّه ُ امْرَءاً اسْتَقْبَلَ تَوْبَتَهُ وَ اسْتَقالَ خَطیئَتَهُ وَ بَادَرَ مَنیَّتَهُ؛

خداوند، بندگانش را هنگام ارتکاب اعمال ناشایست، با کمبود میوه ها و متوقّف شدن برکت ها و بسته شدن گنجینه های خیرات می آزماید تا توبه کننده توبه کند و گناهکار از گناه، باز ایستد و پندگیرنده پند گیرد و بازدارنده باز دارد. خدای پاک، توبه را وسیله فراوانی روزی و مایه رحمت بر آفریدگان قرار داد و فرمود: «از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره آمرزنده است، تا از آسمان برای شما بارانی پی در پی فرو ریزد و شما را با مال و فرزند، یاری نماید و باغ های خرّم و نهرهای جاری به شما عطا فرماید». پس خدا رحمت کند کسی را که به توبه روی آوَرَد و به خاطر خطاهای خود، [از خدا] بخشش بطلبد و برای مرگ، توشه برگیرد.

نهج البلاغه، از خطبه 143.

حدیث5693

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :