کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 296

صفحه 296

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

کَثْرَةُ الْمِزاحِ تُذْهِبُ الْبَهاءَ وَ توجِبُ الشَّحْناءَ؛

شوخی زیاد، ارج و احترام را می برد و موجب دشمنی می شود.

غرر الحکم، ح 7126

حدیث591

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

فی وَصْفِ الّذینَ اَحَبَّهُمُ اللّه ُ تَعالی: ... فَلَوْ رَأیْتَهُمْ فی نَهارِهِمْ اِذا لَرَأَیْتَقَوما یَمْشُونَ عَلَی الأرْضِ هَوْنا وَ یَقُولُونَ لِلنّاسِ حُسْنا «فَاِذا خاطَبَهُمْ الجاهِلُونَقالُوا سَلاما» «وَ إذا مَرّوُا بِاللّغْوِ مَرّو اکِراما» قَدْ قَیَّدوُا أَقْدامَهُمْ ألتُهَماتِ وَ اَبْکَمُواألْسِنَتَهُمْ أنْ یَتَـکلّمُوا فی أعراضِ الناسِ؛

در توصیف کسانی که خداوند متعال دوستشان دارد: ... اگر در روز آنها را ببینی،خواهی دید که در زمین آرام گام برمی دارند و با مردم به نیکی سخن می گویند «و هرگاهنادان ها آنان را صدا می کنند، می گویند سلام» «و هرگاه به لغو برخورد می کنند،بزرگوارانه از آن می گذرند». قدم هایشان از رفتن به جاهای تهمت خیز بسته اند وزبانشان را از این که درباره ناموس مردم سخن بگویند خاموش کرده اند.

صفات الشیعه ، ص 41 ـ 42

کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 296

حدیث591

حدیث592