کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 3563

صفحه 3563

إِنَّ الْفِتَنَ إِذا أَقْبَلَتْ شَبَّهَتْ، وَإِذَا أَدْبَرَتْ نَبَّهَتْ؛ یُنْکَرْنَ مُقْبِلاَتٍ، وَیُعْرَفْنَ مُدْبِراتٍ، یَحُمْنَ حَوْمَ الرِّیاحِ، یُصِبْنَ بَلَدا وَیُخْطِئْنَ بَلَدا.

حضرت علی علیه السلام فرمود:

بی گمان، فتنه ها چون روی می آورند فضا را به شبهه می الآیند (فضا را مشتبه می کنند) و چون پشت می کنند، آگاهی می بخشند. بهنگام روی آوردن ـ در آغاز ـ ناشناخته اند، امـا به گاه رفتن ـ و بروز آثـار ـ شناخته می شوند هجومشان گردبادی کور را می ماند که به شهری فرود می آیند و شهری دیگر را نادیده می گـیرند.

نهج البلاغه ، الخطب : 92.

حدیث7085

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

ذَوُوا العُیُوبِ یُحِبُّونَ إِشاعَةَ مَعایِبِ النّاسِلِیَتـَّسِعَ لَهُمُ الْعـُذْرُ فی مـَعایِبِهِمْ.

حضرت علی علیه السلام فرمود:

رسوایانِ آلوده، پخش و شیوع عیبهای مردم را دوست دارند تا برای بدنامی های خود زمینه عذرتراشی داشته باشند.

غرر الحکم 1: 407 فصل 32 ح 37.