کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 638

صفحه 638

ـ فی أوَّلِ خُطبَةٍ خَطَبَها بَعدَ بَیعَةِ النّاسِ لَهُ عَلَی الأَمرِ ـ : ألا إنَّ أبرارَ عِترَتی وأطائِبَ أرومَتی أحلَمُ النّاسِ صِغارًا ، وأعلَمُ النّاسِ کِبارًا . ألا وإنّا أهلُ بَیتٍ مِن عِلمِ اللّه ِ عَلِمنا ، وبِحُکمِ اللّه ِ حَکَمنا ، وبِقَولٍ صادِقٍ أخَذنا ، فَإِن

تَتَّبِعوا آثارَنا تَهتَدوا بِبَصائِرِنا ، وإن لَم تَفعَلوا یُهلِککُمُ اللّه ُ بِأَیدینا . مَعَنا رایَةُ الحَقِّ ، مَن تَبِعَها لَحِقَ ، ومَن تَأَخَّرَ عَنها غَرِقَ ، ألا وبِنا تُدرَکَ تِرَةُ کُلِّ مُؤمِنٍ ، وبِنا تُخلَعُ رِبقَةُ الذُّلِّ مِن أعناقِهِم ، وبِنا فُتِحَ لا بِکُم ، وبِنا یُختَمُ لا بِکُم

امام علی علیه السلام: ابو عبیده معمر بن مثنی و دیگران: امیرمؤمنان در نخستین خطبه ای که پس از بیعت مردم با او بر امر خلافت ابراز فرمود : بدانید که نیکان خاندان من و پاکان نژاد من در خردسالی بردبارترین مردمند و در بزرگی داناترین مردم. بدانید ما اهل بیتی

هستیم که علم ما برگرفته از علم خداست و به حکم خدا حکم می کنیم و سخن راست را گرفته ایم، پس اگر از ما پیروی کنید به واسطه بینشهای ما راه را بیابید

و اگر چنین نکنید خداوند با دستهای ما شما را نابود خواهد کرد؛ رایت حقّ با ماست، هرکه در پی آن حرکت کند به ساحل نجات رسد و هرکه از آن عقب ماند غرق شود؛ بدانید که به واسطه ما انتقام هر مؤمنی گرفته می شود و به واسطه ما طوق خواری از گردنهایشان باز می گردد و به ما آغاز می شود نه به شما و به ما پایان می پذیرد نه به شما.

الإرشاد : 1 / 240 عن أبی عبیدة معمر بن المثنّی ، شرح نهج البلاغة لابن أبی الحدید : 1 / 276 ، ینابیع المودّة : 1 / 80 / 19 کلاهما عن أبی عبیدة عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام ، العقد الفرید : 3 / 119 عن الإمام الصادق علیه السلام ، وراجع إحقاق الحقّ : 9 / 476 ، کنز العمّال : 14 / 592 / 39679 ، کتاب سُلیم بن قیس : 2 / 716 .

حدیث1394

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

هُم أساسُ الدّینِ وعِمادُ الیَقینِ ، إلَیهِم یَفیءُ الغالی ، وبِهِم یَلحَقُ التّالی ، ولَهُم خَصائِصُ حَقِّ الوَلایَةِ ، وفیهِمُ الوَصِیَّةُ وَالوِراثَةُ

امام علی علیه السلام: آنان (آل محمّد) بنیاد دین و تکیه گاه یقینند، تندرونده به سوی ایشان بر می گردد و واپس مانده به آنان ملحق می شود، ویژگیهای حقّ ولایت (و امامت) در آنهاست و بس و وصیت و وراثت منحصر به آنان است.