کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 683

صفحه 683

امام علی علیه السلام : دنیا ، سرای نابودی و رنج، و پیشامدها و عبرت هاست . از نشانه نابودگری[دنیا] آن که روزگار ، زِه کمان خویش را بر کشیده است، تیرهایش به خطا نمی رود و زخم هایش درمان نمی پذیرد ؛ زندگان را با تیر مرگ نشانه می رود، تن درستان را با تیر بیماری، و رهیدگان را با تیر هلاکت ؛ خورنده ای (آدمخواری) است که سیر نمی شود و نوشنده ای (خون آشامی) است که سیراب نمی گردد. و از نشانه رنج بودن دنیا آن که آدمی ، آنچه را که نمی خورد، گِرد می آورد ، و بنایی را که در آن سُکنا نمی گزیند ، می سازد.

أوترتُ القوس : شددت وَتَرها (المصباح المنیر : ص 647 «وتر») .

حدیث1479

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

عَجِبتُ لِعامِرِ الدُّنیا دارِ الفَناءِ ، وهُوَ نازِلٌ دارَ البَقاءِ .

امام علی علیه السلام : در شگفتم از کسی که دنیا، این سرای نیستی را آباد می کند ، حال آن که در سرای ماندگاری اقامت خواهد گزید.

أعلام الدین : ص 296 ، بحار الأنوار : ج 78 ص 94 ح 107 .

حدیث1480

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

أیُّهَا النّاسُ ، ألا إنَّ الدُّنیا دارُ فَناءٍ وَالآخِرَةَ دارُ بَقاءٍ ، فَخُذوا مِن مَمَرِّکُم لِمَقَرِّکُم ، ولا تَهتِکوا أستارَکُم عِندَ مَن لا تَخفی عَلَیهِ أسرارُکُم .