کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 765

صفحه 765

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

: إلهی ، کَیفَ نَبتَهِجُ فی دارٍ حُفِرَت لَنا فیها حَفائِرُ صَرعَتِها ، وفُتِلَت بِأَیدِی المَنایا حَبائِلُ غَدرَتِها ، وجَرَّعَتنا مُکرَهینَ جُرَعَ

مَرارَتِها ، ودَلَّتنَا النَّفسُ عَلَی انقِطاعِ عیشَتِها ، لَولا ما صَغَت

امام علی علیه السلام ـ در مناجات ـ : معبود من! چگونه شاد باشیم در سرایی که در آن برای ما گورها حفر شده و دام های بی وفایی اش با دستان مرگ ، رشته شده و جرعه های شرنگش را به زور به ما نوشانده است و نفس ، ما را از پایان پذیری زندگی اش آگاه ساخته است ؛ اگر نبود که این نفْس ها به خرّمی لذّت هایش

میل کرده اند و فریفته زرق و برق های فراوان و فناپذیر آن شده اند. معبود من! از ترفندهای فریبکارانه دنیا به تو پناه می بریم و برای گذشتن از پُل آن ، از تو یاری می جوییم.

صَغَتْ : مَالَتْ (المصباح المنیر : ص 342 «صغی») .

حدیث1622

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

مَضَی الدَّهرُ وَالأَیّامُ وَالذَّنبُ حاصِلٌ وأنتَ بِما تَهوی عَنِ الحَقِّ غافِلُ