کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 788

صفحه 788

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

وَاللّه ِ لَدُنیاکُم هذِهِ أهوَنُ فی عَینی مِن عُراقِ

امام علی علیه السلام : به خدا سوگند که این دنیای شما در چشم من ، بی ارزش تر از استخوان یک خوک در دست یک جذامی است.

العَرْق : العظم إذا اُخذ عنه معظم اللحم ، والجمع عُرَاق (النهایة : ج 3 ص 220 «عرق») .

حدیث1662

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

: لَدُنیاکُم أهوَنُ عِندی مِن وَرَقَةٍ فی فی جَرادَةٍ تَقضَمُها ، وأقذَرُ عِندی مِن عُراقَةِ خِنزیرٍ یَقذِفُ بِها أجذَمُها ، وأمَرُّ عَلی فُؤادی مِن حَنظَلَةٍ یَلوکُها

امام علی علیه السلام ـ در نکوهش دنیا و یادکرد مردی که برای ایشان مقداری شیرینی آورد ـ : هر آینه دنیای شما در نزد من ، از برگی که یک ملخ در دهانش می جود ، بی ارزش تر، و از استخوان خوکی که یک جذامی به دور می افکند ، کثیف تر، و از حنظلی که یک بیمار در دهان می چرخاند و با نفرتْ آن را تُف می کند ، به مذاق جانم تلخ تر است . پس چگونه بسته هایی را که محکم بسته ای ، و شیرینی ای را که گویا با آب دهان مار و یا استفراغ آن درست شده است ، بپذیرم؟! بار خدایا! من از دنیا رمیده ام ، آن سان که کره اسب از داغ کردنش می رمد. من ستاره سُها را به او نشان می دهم و او ماه را به من نشان می دهد.

من که از برداشتن پَرِ کُرکی افتاده از یک ماده اشتر جوان خودداری می کنم، [چگونه [شُتری را که در آغلش بسته است ، ببلعم؟! آیا عقرب های زهرآگین را از سوراخشان بگیرم، یا مارهای سمّی کشنده را در خوابگاه خویش ببندم؟! رهایم کنید تا از دنیای شما به نمک و چند گرده نانم بسنده کنم، که با پروا کردن از خداوند ، امید رهایی خویش دارم.

علی را با نعمتی که فنا می پذیرد و لذّتی که از معاصی بر می خیزد ، چه کار؟ من و شیعیانم با چشمانی زردی گرفته و شکم هایی گود افتاده ، پروردگارمان را ملاقات خواهیم کرد : «و تا خدا کسانی را که ایمان آورده اند ، خالص گرداند و کافران را نابود سازد» .