کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 951

صفحه 951

: أسأَ لُکَ بِاسمِکَ الَّذی عَلا أن تَمُنَّ عَلَیَّ بِواجِبِ شُکری نِعمَتَکَ ، رَبِّ ما أحرَصَنی عَلی ما زهَّدتَنی فیهِ وحَثَثتَنی عَلَیهِ ، إن لَم تُعِنّی عَلی دُنیایَ بِزُهدٍ

امام علی علیه السلام ـ در دعایی در روز جَمَل ، پیش از وقوع جنگ ـ : به حقّ آن نام بلندت ، از تو درخواست می کنم که بر من منّت نهی تا وظیفه شکرگزاری نعمتت را به جای آورم.

پروردگارا! چه آزمندم من به آنچه تو مرا نسبت بدان ترغیب به زهد کردی و بر این ، تشویقم نمودی! اگر به من کمک نکنی که در دنیایم زهد بورزم و برای آخرتم تقوا بیندوزم ، نابود خواهم شد.

پروردگار من! دعوتگران (انگیزه های) دنیا، از زن و فرزند، مرا فرا خواندند و من به سرعت ، اجابتشان کردم و با میل ، به دنیا گراییدم. و دعوتگران آخرت، از زهد و کوشش در عبادت، مرا فرا خواندند و من صدای آنها را خاموش کردم و آن سان که به سوی خاشاک خشکیده و خسی که بر باد می رود و سرابی که به زودی از میان می رود (دنیا) شتافتم ، به سوی آن دعوتگرها نشتافتم.

فی المصدر : «زهد» ، والتصویب من بحار الأنوار .

حدیث1975

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

: هَل هِیَ إلاّ کَلُعقَةِ الآکِلِ ، ومَذقَةِ

امام علی علیه السلام ـ در وصف دنیا ـ : آیا دنیا جز مانند لقمه ای است که خورنده می خورد، و جرعه ای که نوشنده می نوشد، و خواب سبکی که شخص خفته دارد؟

المَذْقَة : الشربة من اللبن (النهایة : ج 4 ص 311 «مذق») .