کتابخانه بالقرآن

7087 حدیث از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 993

صفحه 993

بحار الأنوار : ج 77 ص 21 ـ 25 ح 6 نقلاً عن إرشاد القلوب .

حدیث2047

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

: اللّهُمَّ وأسأَلُکَ . . . نَشاطا لِذِکرکَ مَا استَعمَرتَنی فی أرضِکَ ، فَإِذا کانَ ما لابُدَّ مِنهُ المَوتُ فَاجعَل میتَتی قَتلاً فی سَبیلِکَ بِیَدِ شَرِّ خَلقِکَ ، وَاجعَل مَصیری فِی الأَحیاءِ المَرزوقینَ عِندَکَ فی دارِ الحَیَوانِ.

امام علی علیه السلام ـ از دعای ایشان در روز صفّین ـ : بارخدایا! از تو درخواست می کنم ... تا وقتی مرا در زمینت سکونت [و عمر] می دهی ، همواره به یاد خودت کوشا[یم] بداری . و هر گاه مرگ ـ که از آن گریزی نیست ـ مرا فرا می رسد ، مردنم را کشته شدن در راه خودت به دست بدترینْ آفریده ات قرار بده ، و در آن سرای زندگی[ـِ حقیقی] ، مرا در میان زندگانی که نزد تو روزی می خورند ، جای ده.

مُهج الدعوات : ص 131 عن سعد بن عبد اللّه ، بحار الأنوار : ج 94 ص 239 ح 9 .

حدیث2048

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

الدُّنیا عَرَضٌ حاضِرٌ یَأکُلُ مِنهُ البَرُّ وَالفاجِرُ ، وَالآخِرَةُ دارُ حَقٍّ یَحکُمُ فیها مَلِکٌ قادِرٌ.

امام علی علیه السلام : دنیا متاعی نقد است که نیک و بد ، از آن استفاده می کنند ، و آخرت ، سرای حق است که پادشاهی مقتدر در آن حکم می راند.