127 حدیث از حضرت امام هادی علیه السلام صفحه 17

إنَّ الظّالِمَ الحالِمَ یَکادُ أن یُعفی عَلی ظُلمِهِ بِحِلمِهِ ، وإنَّ المُحِقَّ السَّفیهَ یَکادُأن یُطفِئَنُورَ حَقِّهِ بِسَفَهِهِ؛

دور نیست که ستمِ ستمگرِ بردبار ، به سبب بردباری اش بخشوده شود ، و حق به جانبِ نابخرد ، نزدیک است که به سبب نابخردی اش ، نور حقّانیت خود را خاموش کند .

حدیث34

امام هادی علیه السلام :

مَن جَمَعَ لَکَ وُدَّهُ ورَأیَهُ فَاجمَع لَهُ طاعَتَکَ؛

هر که تمامت دوستی خود را برای تو فراهم آورْد ، تو نیز تمامت طاعت خود را برایش فرآهم آور .

حدیث35

امام هادی علیه السلام :

مَن هانَت عَلَیهِ نَفسُهُ فَلا تَأمَن شَرَّهُ؛

هر که خود را سبُک شمارَد ، از گزند او ایمن مباش.