- مقدمه مصحّح 1
- عماد الدین طبری و خواجه بهاء الدین محمد جوینی 5
- ابومحمد هارون فرزند عماد طبری 8
- آثار چاپ شده عمادالدین طبری 9
- آثار منسوب، مخطوط و مفقود 13
- ویژگی های آثار طبری 18
- آگاهیهای تاریخی در آثار عماد طبری 22
- کتاب اسرار الامامة آینه تشیع ایران در پایان قرن هفتم هجری 35
- در باره کتاب اخبار و احادیث و حکایات 46
- الف: نام کتاب 46
- ب: زمان تألیف 48
- ج: مروری بر کتاب 49
- فتحان یا خاندان مترجم کتاب 55
- مترجم کتاب 56
- نسخهء کتاب و تصحیح آن 62
- بخش دوم کتابخانه عماد الدین طبری 64
- منابع 100
کتاب اسرار الامامة آینه تشیع ایران در پایان قرن هفتم هجری
کتاب اسرار الامامه آخرین یا یکی از آخرین آثار عمادالدین حسن بن علی طبری است، زیرا تاریخ تألیف آن 698 است و با توجه به اظهار نظر خود او که در شرایط پیری آن را نگاشته «علوّ السن» نباید بعد از آن عمر زیادی کرده باشد، گرچه به احتمال زیاد وی دست کم تا سال 701 زنده بوده است.
این کتاب گرچه در باب امامت است، اما در فصول نخستین، و حتی بعدها در لابلای مباحث دیگر، مسائل اعتقادی را هم به اجمال مرور کرده و نکاتی را درباره توحید و نبوت و عدل از دیدگاه مذهب تشیع آورده است. با این حال، این قبیل مباحث، در مقایسه با مبحث امامت، کوتاه است و عمده کار کتاب در باره جنبه های تاریخی و حدیثی و کلامی امامت و تفریعات آن است.
این کتاب را می توان اثری مهم در قرن هفتم هجری تلقی کرد به خصوص که متأثر از مکتب های عراقی مانند مکتب نجف و حله نیست و بیشتر محصول فکر شیعیانی است که در خود ایران تربیت شده اند. این گروه، متأثر از میراث سنتی شیعه و همزمان آثاری بوده اند که آن زمان در دوایر شیعی در ایران رایج بوده است. وی از کتاب الثاقب فی المناقب و همین طور المسترشد فی الامامة طبری در آثارش استفاده فراوان کرده است. بماند که مصححان اسرار الامامه به کتاب المسترشد که همه جا در دسترس است، دست نیافته اند تا در تصحیح از آن بهره برند! احتمال ضعیف می دهم عماد تصور می کرده است که این ابن جریر هم سنی است و این هر چند شگفت است اما محتمل است (بنگرید به صفحه 242 که نام وی را در میان منابع سنی می آورد). طبعا می توان این احتمال را نپذیرفت. به هر روی مهم در کتاب اسرار آن است که در شناساندن تاریخ شیعه در این دوره و دیدگاه های رایج بسیار اهمیت داشته است.
وی در مقدمه اشاره به تألیف کتاب کامل بهایی خود دارد که «قدیما» آن را تألیف کرده و میان مؤمنان شهرت یافته است. با این حال، زمانی که به ری