اخبار و احادیث و حکایات در فضائل اهل بیت رسول (ص) و مناقب اولاد بتول (س)-جلد 2 صفحه 1

اشاره

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ**

رب یسّر و لا تُعسّر

سبحان یکی پادشاهی که بساط عظمت او در اوهام انس و جان نگنجد که:

وَ لا یُحِیطُونَ بِهِ عِلْماً

(ط- ه: 110) و کیفیّت و کمیّت در عَتَب جلال او موهوم و ممکن نباشد که:

لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ‌ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ

(شوری: 11)، و گَرد نقصان فنا و زوال و تغییر بر چهره کبریایی کمال او ننشیند که:

وَ یَبْقی وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ

(الرحمن: 27)، و آفتاب قدرت جلال او به مُعین و وزیر محتاج نگشت که:

وَ اللَّهُ الْغَنِیُّ وَ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ

(محمد: 38)؛ و سراپرده علم او از سهو و غفلت و جهالت مبرّا و معطّل مانده که:

لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ

(بقره: 255)؛ و طَیلسان سلطنت او جز ریسمان معدلت نبافته که:

وَ لا یَظْلِمُ رَبُّکَ أَحَداً

(کهف: 49)؛ و ذرو قدس او برتر از آن که طاوسان عقول بشریّت و ارواح نفوس ملکیّت بر آن ترقّی توانند جست یا مُتصاعد توانند شد که:

وَ ما أُوتِیتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِیلًا

(اسراء: 85)؛ و عُقاب وحدانیّت او از عوارض و اوصاف مخلوقات منزّه مانده که:

لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ

(توحید: 2، 3) و شُرُع صفات ذات او رفیع‌تر از آن که خفّاش ذهن و ذکاء انسانیّت که داغ حدوث بر وجود

لَمْ یَکُنْ شَیْئاً مَذْکُوراً

(انسان: 1) و سمت:

کَأَنْ لَمْ تَغْنَ بِالْأَمْسِ

[مقدمه مترجم]