- [مقدمه مترجم] 1
- اشاره 1
- [مقدمه مؤلف] 4
- حدیث اوّل: 14
- [فصل فی أن الشیعة الامامیة هم الفائزون] 14
- اشاره 14
- حدیث دویم: 14
- حدیث سیّم: 15
- حدیث پنجم: 16
- حدیث چهارم: 16
- حدیث ششم: 17
- حدیث هفتم: 19
- حدیث هشتم: 20
- حدیث نهم: 21
- حدیث دهم: 21
- حدیث دوازدهم: 22
- حدیث یازدهم: 22
- حدیث سیزدهم: 23
- حدیث چهاردهم: 23
- حدیث پانزدهم: 24
- حدیث شانزدهم: 24
- حدیث هفدهم: 25
- حدیث هیجدهم: 26
- حدیث بیستم: 31
- الخبر الأوّل: 36
- [فصل در نقد برخی از روایات] 36
- الخبرالثانی: 42
- الخبر الثالث: 50
- الاشکال علیه: 63
- الخبر الرابع: 63
- اشاره 63
- الخبر الخامس: 64
- الخبر السادس: 66
- اشاره 83
- الخبر السابع: 83
- تنبیه 97
- تنبیه: در ذکر بعضی از نکالها که به اعدای اهل بیت فرود آمده در دنیا قبل یوم القیامه 105
- تنبیه: در منقبت فاطمه علیها السلام 119
- تنبیه 119
- الخبر الثامن: 133
- الاشکال علیه: 135
- اشاره 135
- الخبر التاسع: 135
- الخبر العاشر: 138
- اشاره 138
- تنبّه به آنکه این خبر به حمزه مشهور است 143
- اشاره 148
- الخبر الحادی عشر: 148
- الاشکال علیه: 149
- تنبیه: 171
- الخبر الثالث عشر: 183
- اشاره 183
- تنبیه: 188
- الخبر الخامس عشر: 190
- الخبر الرابع عشر: 190
- اشاره 190
- الجواب عنه: 190
- اشاره 195
- الاشکال علیه: 195
- الخبر السادس عشر: 195
- الاشکال علیه: 206
- الخبر التاسع عشر: 206
- اشاره 206
- اشکال بر او: 207
- اشاره 216
- الخبر الثامن عشر: 216
- الاشکال علیه: 216
- الخبر التاسع عشر: 222
- اشاره 232
- الاشکال علیه: 232
- الخبر الحادی و العشرون: 232
- الخبر الثانی و العشرون: 234
- الخبر الثالث و العشرون: 239
- اشکال علیه: 239
- اشاره 239
- تنبیه: 242
- تنبیه: 248
- یادآوری 253
- فهرست راهنما 253
و همچنین میگویند که: رسول گفت:
فاطمةُ بَضعَةٌ منّی یُؤذینی مَن أذاها و یَسُرّنی مَن سَرّها
[مستدرک حاکم: 3/ 159]؛ و میگویند که: علی به ابوبکر گفت که: اگر دو مرد گواهی دهند بر فاطمه به چیزی که موجب حدّ باشد، تو که ابوبکری حدّ خدا بر وی میرانی؟ گفت: البتّه حدّ میزنم. امیرالمؤمنین گفت: پس به خلاف قول خدا کرده باشی و در قرآن عاصی شدهای. ابوبکر گفت: چرا یا علیّ! امیرالمؤمنین گفت: زیرا که حق تعالی اقامه شهادت کرد به طهارت و عصمت او به آیه:
إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً
(احزاب: 33) ابوبکر خاموش شد.
تنبیه
صالحانی اصفهانی و ابوبکر شیرازی و ابوبکر بن مردویه اصفهانی و قطّان اصفهانی و امثال ایشان در کتب خویشتن ذکر کردهاند که «وَ الَّذِی جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ» (زمر: 33) علیّ است، و صادق «مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ (احزاب: 23) علیّ است، و «أُولئِکَ هُمُ الصِّدِّیقُونَ» (حدید: 19) علیّ است و حمزه وحسن و حسین، و صادقان «وَ کُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ» (توبه: 119) علیّ است و حسن و حسین و جعفر و حمزه، «لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ» (شعراء: 84) علیّ است.
عن ابن مردویه: فِی قَوْلِهِ «وَ اجْعَلْ لِی لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ» عُرِضَتْ وَلَایَتُهُ عَلَی إِبْرَاهِیمَ علیه السلام فَقَالَ:
اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ مِنْ ذُرِّیَّتِی فَفَعَلَ اللَّهُ ذَلِک
[بحار: 36/ 57].
یعنی: روایت است از ابن مردویه اصفهانی که ولایت علیّ علیه السلام بر ابراهیم پیغمبر عرض کردند. گفت: بار خدایا! وی را از فرزندان من کن. خدای تعالی هم چنین کرد.
و «الصراطُ المستقیم» در فاتحه او است و اهل بیت او، و هر صدق و صادق که در قرآن است علی است و اهل بیت او. صادقی به نصّ خدا چگونه