کتابخانه بالقرآن

4904 حدیث از حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله صفحه 2258

صفحه 2258

حدیث4441

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

اَلذَّنْبُ شَوْمٌ عَلی غَیْرِ فاعِلِهِ اِنْ عَیَّرَهُ ابْتُلِیَ بِهِ وَ اِنْ اَغْتابَهُ اَثِمَ وَ اِنْ رَضیَ بِهِ شارَکَهُ؛

گناه برای غیر گناهکار نیز شوم است. اگر گنهکار را سرزنش کند، به آن مبتلا می شود، اگر از او غیبت کند گنهکار شود و اگر به گناه او راضی باشد، شریک وی است.

نهج الفصاحه، ح 1623.

حدیث4442

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

یُؤْتی بِاَحَدٍ یَوْمَ الْقیامَةِ یوقَفُ بَیْنَ یَدَیِ اللّه ِ وَ یُدْفَعُ اِلَیْهِ کِتابُهُ فَلایَری حَسَناتِهِ، فَیَقولُ: اِلهی! لَیْسَ هذا کِتابی فَاِنّی لا اَری فیها طاعَتی! فَیُقالُ لَهُ: اِنَّ رَبَّکَ لایَضِلُّ وَ لایَنْسی. ذَهَبَ عَمَلُکَ بِاغْتیابِ النّاسِ. ثُمَّ یُؤْتی بِآخَرَ وَ یُدْفَعُ اِلَیْهِ کِتابُهُ فَیَری فیهِ طاعاتٍ کَثیرَةً، فَیَقولُ: اِلهی ما هذا کِتابی فَاِنّی ما عَمِلْتُ هذِهِ الطّاعاتِ! فَیُقالُ: لاَِنَّ فُلانا اغْتابَکَ فَدُفِعَتْ حَسَناتُهُ اِلَیْکَ؛

روز قیامت، فردی را می آورند و او را در پیشگاه خداوند نگه می دارند و کارنامه اش را به او می دهند، اما حسنات خود را در آن نمی بیند. عرض می کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من در آن، طاعات خود را نمی بینم! به او گفته می شود: پروردگار تو، نه خطا می کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگری را می آورند و کارنامه اش را به او می دهند. در آن طاعت بسیاری را مشاهده می کند. عرض می کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده ام! گفته می شود: فلانی از تو غیبت کرد، حسنات او به تو داده شد.

جامع الأخبار، ص 412.