کتابخانه بالقرآن

4904 حدیث از حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله صفحه 2265

صفحه 2265

حدیث4455

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

دَخَلْتُ الْجَنَّةَ فَرَاَیْتُ عَلی بابِها: اَلصَّدَقَةُ بِعَشَرَةٍ وَ الْقَرْضُ بِثَمانیَةَ عَشَرَ. فَقُلْتُ: یا جَبْرَئیلُ! کَیْفَ صارَتِ الصَّدَقَةُ بِعَشَرَةٍ وَ الْقَرْضُ بِثَمانیَةَ عَشَرَ؟ قالَ: لاَِنَّ الصَّدَقَةَ تَقَعُ عَلی یَدِ الْغَنِّیَ وَ الْفَقیرِ وَ الْقَرْضُ لایَقَعُ اِلاّ فی یَدِ مَنْ یَحْتاجُ اِلَیْهِ؛

وارد بهشت شدم، دیدم بر در آن نوشته است: (ثواب) صدقه، ده برابر است و قرض هجده برابر. گفتم: ای جبرئیل! چرا صدقه ده برابر و قرض هجده برابر است؟ گفت: زیرا صدقه به دست نیازمند و بی نیاز می رسد، امّا قرض جز به دست کسی که به آن نیاز دارد، نمی رسد.

کنز العمّال، ح 15373.

حدیث4456

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

مَنْ اَخَذَ اَمْوالَ النّاسِ یُریدُ اَداءَها، اَدَّی اللّه ُ عَنْهُ وَ مَنْ اَخَذَها یُریدُ اِتْلافَها اَتْلَـفَهُ اللّه ُ؛

هر کس اموال مردم را بگیرد و قصد پرداخت آن را داشته باشد، خداوند، آن را بپردازد (او را یاری می کند) و هر کس اموال مردم را بگیرد و قصد تلف کردن داشته باشد، خداوند، آن را تلف کند.

نهج الفصاحه، ح 2979.