کتابخانه بالقرآن

4904 حدیث از حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله صفحه 2520

صفحه 2520

وسائل الشیعه، ج 11 ص 276

حدیث4902

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

بَکی شُعَیبٌ علیه السلام مِن حُبِّ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ حَتی عَمِیَ، فَرَدَّ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ عَلَیْهِ بَصَرَهُ، ثُمَّ بَکی حَتی عَمِیَ، فَرَدَّ اللّه ُ عَلَیْهِ بَصَرَهُ، ثُمَّ بَکی حَتی عَمِیَ، فَرَدَّ اللّه ُ عَلَیْهِ بَصَرَهُ، فَلَمّا کانَتِ الرّابِعَةُ أوحَی اللّه ُ إلَیهِ:

یا شُعَیبُ، إلی مَتی یَکُونُ هذا أبَداً مِنکَ؟ إنْ یَکُنْ هذا خَوفاً مِنَ النّارِ فَقَدْ أجَرْتُکَ، وَ إنْ یَکُنْ هذا شَوقاً إلَی الجَنَّةِ فَقَد أبَحْتُکَ.

قالَ: إلهی وَ سَیِّدی، أنتَ تَعلَمُ أنّی ما بَکَیْتُ خَوفاً مِن نارِکَ وَ لاشَوقاً إلی جَنَّتِکَ، وَ لکِنْ عُقِدَ حُبُّکَ عَلی قَلبی فَلَسْتُ أصبِرُ أوْ أراکَ.

فَأوحَی اللّه ُ جَلَّ جَلالُهُ إلَیهِ: أمّا إذا کانَ هذا هکَذا فَمِنْ أجْلِ هذا سَأُخدِمُکَ کَلیمی مُوسَی بنَ عِمرانَ علیه السلام.

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

شعیب از عشق خدای متعال چندان گریست که نابینا شد. پس خداوند بیناییش را به او باز گرداند؛ دیگر بار گریست تا آنکه نابینا شد؛ خداوند دوباره بیناییش را به او باز پس داد، باز هم آن قدر گریست که کور شد و خدا دو باره بینایش کرد، مرتبه چهارم خداوند به او وحی فرمود: ای شعیب! تا کی به این وضع ادامه خواهی داد؟ اگر از بیم جهنم گریه می کنی، تو را امان دادم و اگر به شوق بهشت است، آن را ارزانیت داشتم.

شعیب عرضه داشت: معبود من و سرورم! تو می دانی که گریه من نه از بیم دوزخ است و نه به شوق بهشت، بلکه دلم بسته محبت و عشق توست پس صبوری نمی توانم مگر آنکه تو را ببینم.