کتابخانه بالقرآن

4904 حدیث از حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله صفحه 443

صفحه 443

منیة المرید، ص 102

حدیث884

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

یُؤْتی بِاَحَدٍ یَوْمَ الْقیامَةِ یوقَفُ بَیْنَ یَدَیِ اللّه ِ وَ یُدْفَعُ إِلَیْهِ کِتابُهُ فَلایَریحَسَناتِهِ فَیَقولُ: اِلهی لَیْسَ هذا کِتابی فَاِنّی لا اَری فیها طاعَتی! فَیُقالُ لَهُ: اِنَّ رَبَّکَلا یَضِلُّ وَ لایَنْسی ذَهَبَ عَمَلُکَ بِاغْتیابِ النّاسِ ثُمَّ یُؤْتی بِآخَرَ وَ یُدْفَعُ اِلَیْهِ کِتابُهُ فَیَریفیهِ طاعاتٍ کَثیرَةً فَیَقولُ: اِلهی ما هذا کِتابی فَاِنّی ما عَمِلْتُ هذِهِ الطّاعاتِ فَیُقالُ: لاَِنَّفُلانا اغْتابَکَ فَدُفِعَتْ حَسَناتُهُ اِلَیْکَ؛

روز قیامت فردی را می آورند و او را در پیشگاه خداوند نگه می دارند و کارنامه اشرا به او می دهند، اما حسنات خود را در آن نمی بیند. عرض می کند: الهی! اینکارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمی بینم! به او گفته می شود:پروردگار تو نه خطا می کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردمبر باد رفت. سپس مرد دیگری را می آورند و کارنامه اش را به او می دهند. در آنطاعت بسیاری را مشاهده می کند. عرض می کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرامن این طاعات را بجا نیاورده ام! گفته می شود: فلانی از تو غیبت کرد، حسنات اوبه تو داده شد.

جامع الاخبار، ص 412

حدیث885

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

خَیْرُ الکَلامِ مَا دَلَّ وَ جَلَّ وَ قَلَّ وَ لَمْ یُمِلَّ؛

بهترین سخن، آن است که قابل فهم و روشن و کوتاه باشد و خستگی نیاورد.