جستجوی حقیقت صفحه 4

نقل حدیث جلوگیری نمودند و کتاب­ها را تغییر دادند، و احادیثی که مربوط به خلافت و امامت و مقام و منزلت اهل­البیت(علیهم­السلام) بود را از آن­ها حذف نمودند، و احادیث فراوانی را درباره خلفای ساختگی خود جعل کردند، و به پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) نسبت دادند، و مردم را نسبت به اهل­البیت (علیهم­السلام) بدبین بلکه بر دشمنی آنان تربیت نمودند، و از کتاب­های علمای شیعه جلوگیری کردند، و شیعیان را مشرک و کافر و مجوسی و اهل تحریف و رافضی معرّفی نمودند، و بحث آزاد را در حرمین شریفین بین شیعه و سنّی سخت ممنوع نمودند، و روایات مربوط به امام زمان(علیه­السلام) را که چاره­ای از پذیرفتن آن­ها نداشتند تأویل کردند و گفتند :

«امام زمانی که در آخر الزمان وعده داده شده هنوز به دنیا نیامده است» و به پیامبران خدا و اوصیای آنان نسبت فسق و گناه دادند، و آنان را معصوم ندانستند تا بر خلفای غاصب و خلاف­هایی که انجام داده­اند عذری فراهم کنند، بلکه من از برخی از علمای اهل­سنّت شنیدم ، و در کتاب­های آنان نیز دیدم که می­گفتند: «هر کس بر مردم حاکم شود واجب­الاطاعه خواهد بود، و خداوند به خاطر حاکمیّت او از خطاها و گناهان او می­گذرد، و همه آنچه گفته شد و صدها برابر آن را انجام دادند، تا مردم را از فهم حقایق و پی بردن به حقانیّت پیروان اهل­البیت(علیهم­السلام) دور نگهدارند، و گرنه حق بر احدی پنهان نمی­شد، و اختلاف و فرقه­گرایی به وجود نمی­آمد، چرا که خداوند به وسیله پیامبر خود(صلی الله علیه و آله و سلّم) حجّت را بر مردم تمام نموده بود، جز این که خداوند این امّت را همانند امّت­های پیشین امتحان نمود و شد آنچه شد!!!

برای چه امّت­ اسلامی هفتاد و سه فرقه شدند؟

ج: اگر مردم به فرموده رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) که فرمود: «إنّی تارک فیکم الثقلین کتاب اللَّه و عترتی ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا بعدی أبداً و إنّهما لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض»(1)

و یا به نقل ابن بطریق صاحب کتاب عمده از صحیح ابی­داوود که از زید بن ارقم نقل نموده که گوید: رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: «إنّی تارک فیکم، ما ان تمسکتم بهما لن تضلّوا بعدی، أحدهما أعظم من الآخر، و هو کتاب الله، حبل ممدود من السماء إلی الأرض، و عترتی أهل بیتی، و لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض، فانظروا کیف تخلفونی فیهما»(2) عمل کرده بودند، هرگز به هفتاد و سه فرقه تقسیم نمی­شدند و تنها یک فرقه می­بودند و آن یک فرقه، پیرو قرآن و اهل­بیت پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) بودند. و از حدیث متواتر و قطعی سفینه بر می­آید که آن فرقه ناجیه از هفتاد و سه فرقه، همان فرقه تابع اهل­بیت و عترت