- اشاره 1
- اختلاف و فرقه گرایی برای چه؟ 2
- برای چه امّت اسلامی هفتاد و سه فرقه شدند؟ 4
- آیا رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) از اختلاف و انحراف امّت خود خبر نداد ؟ 7
- آیا رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) نفرمود: امّت من هفتاد و سه فرقه میشوند ؟ 15
- برای چه اختلاف بین این امّت ادامه دارد؟ 18
- چه باید میکردند که اختلافی رخ ندهد؟ 20
- آیا رسول خدا جز امیرالمؤمنین(علیهما السلام) کسی را به عنوان خلیفه بعد از خود معرفی نمود؟ 26
- آیا رسول خدا صلی الله علیه آله امّت را امر به مودّت و تمسّک به اهلبیت خود نکرد؟ 31
- آیا رسولخدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) چه کسی را افضل امّت خود معرّفی نمود؟ 40
- آیا مردم صلاحیّت تعیین جانشین برای پیامبرخدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) را داشتند؟ 46
- قرآن در مسأله امامت چه میگوید؟ 51
- آیا ولایت پیامبران و ائمه(علیهمالسلام) مشروط به بیعت مردم با آنان است؟ 53
- خطبه غدیر چه میگوید؟ 56
- آیا در کتب اهل سنّت روایاتی درباره خلافت و امامت علی(علیه السلام) وجود دارد؟ 65
- آیا ابوبکر با بیعت چند نفر با او، خلیفه پیامبرخدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) شد؟! 73
- رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) برای نجات امّت خود چه فرمود؟ 80
- آیا امّت به سفارشات رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم )عمل کردند؟ 90
- آیا «کتاب الله و سنّتی» صحیح است ؟ 118
- آیا رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) جا نشینان خود را معرّفی نکرد ؟ 119
- بعد از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) چه کسی عالم به احکام دین و اسرار قرآن بوده است؟ 125
- پیروان اهلالبیت(علیهمالسلام) کیانند؟ 132
- آیا مذاهب دیگر جزمذهب اهلالبیت(علیهمالسلام) مشروعیّت دارند؟ 136
- آیا ائمه ی چهار مذهب اهلسنّت را چه کسی تعیین نموده است؟ 137
- نظر امام صادق(علیه السلام) درباره ابوحنیفه 141
- آیا وجوب اطاعت از پیشوای فاسق و نادان نقض غرض و خلاف حکمت الهی نیست؟ 145
- پیروان مذاهب چهارگانه، در قیامت چه دلیلی برای حقانیّت این مذاهب دارند؟ 148
- فقه مذاهب اربعه چه اساس و پایهای دارد؟ 152
- آیا نسبتهایی که اهل سنّت به شیعیان میدهند صحیح است؟ 153
- رسولخدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) چه کسانی را خلیفه خود قرار داد؟ 181
- آیا توسل و کمک خواستن از غیر خداوند شرک است؟ 184
- آیا خواندن و صدا زدن دیگران شرک است؟ 186
- اصحاب پیامبرخدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) کیانند ؟ 187
- آیا اعتقاد به ولایت تکوینی نسبت به ائمه اهل البیت علیهم السلام شرک است؟ 188
- مناظرات صحابه با ابوبکر و عمر در مسأله خلافت چه بوده است؟ 189
- اعترافات ابوبکر وعمر در مورد غصب خلافت چه بوده است؟ 207
- سخنان غاصبین خلافت هنگام مرگ چه بوده است؟ 211
- اصحاب عقبه و اصحاب صحیفه و اصحاب شورا و اصحاب تابوت کیانند؟ 217
سپس ابن بطریق برای مزید بیان و توضیح مسأله فوق روایتی را در تفسیر آیه « مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها»(1). از تفسیر ثعلبی از علی(علیهالسلام) نقل نموده که فرمود: «حسنه» دوستی ماست و «سیئه» دشمنی ماست(2).
آیا رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) از اختلاف و انحراف امّت خود خبر نداد ؟
ج: آری رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) بارها انحراف امّت خود را به مردم گوشزد نمود و به خواصّ خود نیز دستور داد که هنگام اختلاف و فتنه چه باید بکنند. بلکه آن حضرت غاصبین خلافت و قاتلین فرزندان خود را نیز معرفی نمود تا جایی که قاتل فرزند خود امام حسین(علیهالسلام) را - که عمر سعد بود - معرفی کرد. و مردم به عمر سعد در زمان آن حضرت میگفتند: «هذا قاتل الحسین» همانگونه که امیرالمؤمنین(علیهالسلام) نیز قاتل خود را در نخستین ملاقات معرفی نمود و به ابنملجم فرمود: تو قاتل من خواهی بود، و ابنملجم گفت: اگر چنین است اکنون مرا بکش تا قاتل تو نشوم؟ چنان که رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) به عموی خود عباس فرمود: «فرزندان تو فرزندان مرا خواهند کشت» و عباس گفت: «اجازه بدهید من از زنها دوری کنم و فرزندی از من به وجود نیاید که فرزندان شما را بکشند»؟
اکنون به چند مورد از اخبار اعجاز آمیز رسولخدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) در این باره اشاره میکنیم:
در کتاب سلیم از ابان نقل شده که گوید: امیرالمؤمنین(علیهالسلام) در پاسخ اشعث بن قیس که میگفت: شما همواره بعد از رحلت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) تاکنون میگویید: «به خدا سوگند من از اول تاکنون مظلوم بودهام و حق خلافت و امامت با من بود و دیگران غصب نمودند و اگر چنین بوده برای چه شما با شمشیر خود از خویش دفاع نکردید؟!» امیرالمؤمنین(علیهالسلام) به او فرمود: بدان که این به خاطر ترس و کراهت از ملاقات پروردگارم نبود، و من میدانم که وعدههای خداوند حق است و آخرت برای من بهتر از ماندن در دنیاست، و لکن خودداری من به خاطر دستور و پیمان رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) است،
1- (قصص/84)
2- ومما یؤید ذلک ویزیده بیانا، ما ذکره الثعلبی ایضا بالاسناد المقدم فی تفسیر قوله تعالی: (مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها) وبالاسناد قال: واخبرنی أبو عبد الله: محمد بن عبد الله بن محمد القائنی، اخبرنا القاضی: أبو الحسن محمد بن عثمان النصیبی، «ببغداد»، اخبرنا أبو بکر محمد بن الحسین السبیعی «بحلب» حدثنا الحسین بن ابراهیم الجصاص، اخبرنا الحسین بن الحکم، اخبرنا اسماعیل بن ابان، عن فضیل بن الزبیر، عن ابی اسحاق السبیعی، عن ابی عبد الله الجدلی، قال: دخلت علی علی بن أبی طالب (ع) فقال: یا ابا عبد الله، ألا انبئک بالحسنه التی من جاء بها ادخله الله الجنه؟ والسیئه التی من جاء بها، اکبه الله فی النار، ولم یقبل منه عملا؟ قلت: بلی. قال: الحسنه حبنا، والسیئه بغضنا. (عمده ابن بطریق، ص75)