کتابخانه بالقرآن

17330 حدیث از چهارده معصوم علیهم‌السلام صفحه 168

صفحه 168

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

اَلْبِرُّ ما سَکَنَتْ اِلَیْهِ النَّفْسُ وَ اطْمَاَنَّ اِلَیْهِ الْقَلْبُ، وَ الاِْثْمُ ما لَمْ تَسْکُنْ اِلَیْهِالنَّفْسُ وَ لَمْ یَطْمَئِنَّ اِلَیْهِ الْقَلْبُ وَ اِنْ اَفْتاکَ الْمُفْتونَ ؛

نیکی آن است که جان و دل انسان با آن آرامش پیدا کند و گناه آن است که جانو دل انسان با آن آرام نگیرد، هر چند فتوا دهندگان (خلاف آن را) به توفتوا دهند.

کنزالعمّال، ح 7278

حدیث335

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

مَا اجْتَمَعَ قَوْمٌ فی بَیْتٍ مِنْ بُیوتِ اللّه ِ یَتْلونَ کِتابَ اللّه ِ وَ یَتَدارَسونَهُبَیْنَهُمْ اِلاّ نَزَلَتْ عَلَیْهِمُ السَّکینَةُ وَ غَشِیَتْهُمُ الرَّحْمَةُ وَ حَفَّتْهُمُ الْمَلائِکَةُ وَ ذَکَرَهُمُ اللّه ُفیمَنْ عِنْدَهُ؛

هیچ جلسه قرآنی برای تلاوت و درس در خانه ای از خانه های خدا برقرار نشد، مگراین که آرامش بر آنان نازل شد و رحمت دربرشان گرفت و فرشتگان در اطراف آنان حلقهزدند و خداوند در میان کسانی که در نزدش هستند، از آنان یاد کرد.

کنزالعمّال، ح 2320

کتابخانه بالقرآن

17330 حدیث از چهارده معصوم علیهم‌السلام صفحه 168

حدیث335

حدیث336