کتابخانه بالقرآن

17330 حدیث از چهارده معصوم علیهم‌السلام صفحه 2133

صفحه 2133

اَلدَّیْنُ دَیْنانِ فَمَنْ ماتَ وَ هُوَ یَنْوی قَضاءَهُ فَاَ نَا وَلیُّهُ، وَ مَنْ ماتَ وَ لا یَنْوی قَضاءَهُ فَذاکَ الَّذی یُؤْخَذُ مِنْ حَسَناتِهِ، لَیْسَ یَوْمَئِذٍ دینارٌ وَ لا دِرْهَمٌ؛

بدهی، دو نوع است: کسی که قصد پس دادن بدهی اش را داشته باشد و مرگ، امانش ندهد، [روز قیامت،] من خودم عهده دار کار او هستم؛ امّا کسی که قصد پس ندادنِ بدهی اش را داشته باشد و بمیرد، [روز قیامت،] در برابر آن بدهی، از کارهای نیک او برداشت می شود؛ چرا که در آن روز، دینار و دِرهمی در کار نیست.

نهج الفصاحه، ح 1609.

حدیث4192

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

یا عَلیُّ! أَرْبَعَةٌ یَذْهَبْنَ ضیاعا: اَلأَْکْلُ عَلَی الشَّبَعِ وَ السِّراجُ فِی الْقَمَرِ وَ الزَّرْعُ فِی السَّبَخَةِ وَ الصَّنیعَةُ عِنْدَ غَیْرِ أَهْلِها؛

ای علی! چهار چیز هدر می رود: 1. خوردن بعد از سیری، 2. روشن کردن چراغ در مهتاب (جائی که روشن است)، 3. زراعت در زمینی که شوره زار است، 4. نیکی کردن به کسی که لایق آن نیست.

من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 373، ح 5762.

حدیث4193

رسول خدا صلی الله علیه و آله :