کتابخانه بالقرآن

17330 حدیث از چهارده معصوم علیهم‌السلام صفحه 330

صفحه 330

بحارالأنوار، ج 71، ص 156، ح 71

حدیث658

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

وَ الَّذی لا اِلهَ اِلاّ هُوَ ما اُعْطِیَ مُؤْمِنٌ قَطُّ خَیْرَ الدُّنْیا وَ الآْخِرَةِ اِلاّ بِحُسْنِظَنِّهِ بِاللّه ِ وَ رَجائِهِ لَهُ وَ حُسْنِ خُلُقِهِ وَ الْکَفِّ عَنِ اغْتیابِ المُؤْمِنینَ؛

به آن که جز او خدایی نیست سوگند، خیر دنیا و آخرت به مؤمنی داده نشد، مگر بهسبب خوش گمانی و امیدواری او به خدا و خوش اخلاقی و خودداری از غیبت مؤمنان.

کافی، ج 2، ص 72

حدیث659

رسول خدا صلی الله علیه و آله :

ما وُضِعَ الرِّفْقُ عَلی شَیْ ءٍ اِلاّ زانَهُ وَ لا وُضِعَ الخُرْقُ عَلی شَیْ ءٍاِلاّ شانَهُ؛ فَمَنْ اُعْطیَ الرِّفْقَ اُعْطیَ خَیْرَ الدُّنْیا وَ الآْخِرَةِ، وَ مَنْ حُرِمَهُ حُرِمَ خَیْرَ الدُّنْیا وَالآْخِرَةِ؛

هر چیزی که با مدارا همراه شد، زیبا گردید و هر چیزی که با ناسازگاری همراه شد،زشت گردید. پس هر کس اهل مدارا شد، از خیر دنیا و آخرت برخوردار گردید و هر کساز مدارا محروم ماند، از خیر دنیا و آخرت بی بهره مانده است.