کتابخانه بالقرآن

17330 حدیث از چهارده معصوم علیهم‌السلام صفحه 3326

صفحه 3326

یَأتِی اللّه ُ فیهِ بِرِزقِکَ ، وَاعلَم أنَّکَ لَن تَکتَسِبَ شَیئا فَوقَ قوتِکَ إلاّ کُنتَ فیهِ خازِنا لِغَیرِکَ ؛ یَکثُرُ فِی الدُّنیا بِهِ نَصَبُکَ ، ویَحظی بِهِ وارِثُکَ ، ویَطولُ مَعَهُ یَومَ القِیامَةِ حِسابُکَ !

فَاسعَد بِمالِکَ فی حَیاتِکَ ، وقَدِّم لِیَومِ مَعادِکَ زادا یَکونُ أمامَکَ ؛ فَإِنَّ السَّفَرَ بَعیدٌ ، وَالمَوعِدَ القِیامَةُ ، وَالمَورِدَ الجَنَّةُ أوِ النّارُ .

امام علی علیه السلام ـ در تشویق به دل برکَنْدن از دنیا و ترغیب به کارهای آخرت ـ : ای پسر آدم! بزرگ ترین همّ و غَمّت آن روزت نباشد که چون از دستت رفت ، از عمر تو نباشد ؛ زیرا هر روزی که وارد آن می شوی ، خداوند در آن ، روزی ات را می رساند. بدان که هرگز ، چیزی بیش از قُوتت به دست

نمی آوری ، مگر این که تو خزانه دار آن برای دیگران باشی. [فقط [مایه رنج بسیار تو در دنیا می شود و وارثت از آن بهره مند می گردد و به سبب آن ، حسابرسی تو در روز قیامت به درازا می کشد!

پس با مال خود در زندگی ات [آینده خود را تأمین کن و] خوش بخت شو و برای معادت که در پیش داری ، توشه ای بفرست؛ زیرا سفری دور و دراز پیش رو داری و وعده گاه ، قیامت است و محلّ ورود ، بهشت یا آتش.

الإرشاد : ج 1 ص 234 ، بحار الأنوار : ج 103 ص 31 ح 58 نقلاً عن تفسیر العیّاشی بزیادة «فإن همّک یوم» بعد «من أجلک» وراجع نثر الدرّ : ج 1 ص 295 .

حدیث1606

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

النّاسُ عَلی أربَعَةِ أصنافٍ : . . . ومِنهُم مَن یَطلُبُ الدُّنیا بِعَمَلِ الآخِرَةِ ، ولا یَطلُبُ الآخِرَةَ بِعَمَلِ الدُّنیا ، قَد طامَنَ

امام علی علیه السلام : مردم ، چهار دسته اند : ... دسته ای از ایشان ، کسانی اند که با اعمال آخرت ، دنیا را می طلبند و با کار دنیا ، در پیِ به دست آوردن آخرت نیستند ، تظاهر به فروتنی و وقار می کنند، گام هایشان را نزدیک به هم بر می دارند [آهسته و سر به زیر ، راه می روند]، دامن جامه شان را [برای حفظ از آلودگی [جمع می کنند ، خویشتن را امانتدار جلوه می دهند و پرده پوشی خداوند [از گناهان] را وسیله ای برای گناه و نافرمانی قرار می دهند.