کتابخانه بالقرآن

17330 حدیث از چهارده معصوم علیهم‌السلام صفحه 3441

صفحه 3441

لا تَنفَسُ بمن نافس فیها : لا تَضَنّ [أی لا تبخل] به ؛ أی من نافَسَ فی الدنیا فإنّ الدنیا تُهینه ولا تَضَنُّ به کما یُضَنُّ بالعلْق النفیس (شرح نهج البلاغة : ج 10 ص 61) .

حدیث1821

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

ما أطالَ عَبدٌ الأَمَلَ إلاّ أساءَ العَمَلَ وطَلَبَ الدُّنیا .

امام علی علیه السلام : هیچ بنده ای آرزو را دور و دراز نکرد ، مگر این که کردار را بد کرد و در پی دنیا بر آمد.

الدعوات : ص 236 ح 655 ، بحار الأنوار : ج 82 ص 172 ح 6 .

حدیث1822

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

إنَّ النَّبِی صلی الله علیه و آله سَأَلَ رَبَّهُ سُبحانَهُ لَیلَةَ المِعراجِ فَقالَ : . . . یا رَبِّ ومَن أهلُ الدُّنیا ومَن أهلُ الآخِرَةِ؟

قالَ : أهلُ الدُّنیا مَن کَثُرَ أکلُهُ وضِحکُهُ ونَومُهُ وغَضَبُهُ ، قَلیلُ الرِّضا ، لا یَعتَذِرُ إلی مَن أساءَ إلَیهِ ، ولا یَقبَلُ عُذرَ مَنِ اعتَذَرَ إلَیهِ ، کَسلانُ عِندَ الطّاعَةِ ، شُجاعٌ عِندَ المَعصِیَةِ ، أمَلُهُ بَعیدٌ وأجَلُهُ قَریبٌ ، لا یُحاسِبُ نَفسَهُ ، قَلیلُ المَنفَعَةِ ، کَثیرُ الکَلامِ ، قَلیلُ الخَوفِ ، کَثیرُ الفَرَحِ عِندَ الطَّعامِ ، وإنَّ أهلَ الدُّنیا لا یَشکُرونَ عِندَ الرَّخاءِ ، ولا یَصبِرونَ